Wereldreisdagboek #1: Welkom in regenachtig Rio

Na 1,5 dag regen is het eindelijk droog in Rio de Janeiro. Wat een regen is hier gevallen. Ik dacht dat we ons natte kikkerlandje achter hadden gelaten. Je gaat toch op wereldreis naar landen waar de zon altijd schijnt.

Misschien was het maar goed dat het regende. Dit verplichte ons om de broodnodige rust te pakken en bij te komen van de laatste wel erg hectische weken. We hebben beiden doorgewerkt tot het einde, afgelopen zaterdag hadden we ons fantastische afscheidsfeestje, op zondag was het tas inpakken, nog even op bezoek bij opa en oma, nog even uit eten met beide ouders en maandag zaten we voor we het goed en wel wisten in het vliegtuig naar Rio. Het was dus rennen tot het eind en misschien heeft moeder Natuur voor ons gezegd; ‘En nu gaan jullie rust nemen! Laat het maar eens flink regenen in Rio’. Wel, dat is gelukt.

Na een prima vlucht met Condor Airlines kwamen we zonder al te rare capriolen aan op het Internationale Airport Tom Jobim van Rio de Janeiro. Het was vroeg in de ochtend. Om 04:00 uur overhandigden wij onze papieren aan de Braziliaanse douane en op eens waren we eindelijk in het land waar onze avonturen gaan beginnen.

Het vliegveld is niet bepaald makkelijk verbonden met de stad. Ik had verwacht dat er wel een metro of trein richting het centrum zou gaan maar dit was niet het geval. We hadden de keuze tussen de bus (waar we nog minimaal een uur op konden wachten) of de taxi. We kozen eerst voor de bus maar terwijl we wachtte kwam daar onze eerste ontmoeting met mede-reizigers. Samen met een Zwitserse, een Zuid-Afrikaanse en Senegalese hebben we de taxi gedeeld welke ons allemaal op het juiste plek afgeleverd heeft. Eigenlijk wel net zo lekker.

Het hostel waar we de komende drie dagen verblijven is Rio Nature Adventure hostel in Botafogo. Het ligt tegen een van de vele bergkammen van de stad aan. Botafogo is een wijk waar veel middenstand woont en we lopen hier ‘s avonds met een veilig gevoel over straat. Over het hostel zijn we minder te spreken. Er is redelijk wat achterstallig onderhoud (al zijn ze nu wel de muren in een limegroen kleurtje aan het verven), de douches zijn koud en niet super schoon. Het is niet mega slecht hoor maar er zijn wel wat puntjes op de i als het aan ons ligt.

Wat wel geweldig is zijn de aapjes die ons elke ochtend bij het ontbijt verwelkomen. Het zijn Marmoset apen en ze zitten rustig naast elkaar te wachten op de lekkere bananen die je bij het ontbijt krijgt. Het ontbijt is wel goed en hier kun je de rest van de ochtend prima op teren. Verder vliegen er hier prachtige vogels rond zoals Toekan.

Nou willen jullie natuurlijk weten wat we de eerste dagen hebben gedaan? Dit is niet echt veel. Op de eerste dag hebben we een wandeling gemaakt langs het strand van  Copacabana en Ipanima. De regen werd alleen erger en erger dus op een gegeven moment zijn we snel de metro ingedoken en terug naar het hostel gegaan. Hier heb ik contact gezocht met de FLL familie woonachtig in Rio (FIRST LEGO League voor wie het niet weet en volg de link als je wilt weten wat dit is).

We hebben met Philipe, de coach van team Francodroids, afgesproken in een typisch Braziliaanse bistro waar we heerlijke Salgados hebben gegeten. Volgens hem moet je deze eten bij Catarina Doces e Salados. Het zijn een soort deegballen in de vorm van een druppel met daarin heerlijke kip of vlees gecombineerd met gesmolten kaas. Eet niet te veel want ze vullen erg goed. Aan tafel gaf hij ons zijn beste tips om een regenachtige dag te gaan trotseren. Ook heeft hij ons geholpen aan een SIM kaart. Deze kun je alleen kopen met een Braziliaans BSN nummer. En het menu doorlopen, wil je de kaart werkend krijgen, was zonder hem onmogelijk geweest. Top hulp en we zijn hem nu al eeuwig dankbaar. Uiteindelijk lagen we vroeg in bed en hebben we wat verdere research gedaan wat we allemaal kunnen doen in Rio.

Op dag 2 heeft eerst Jolien lekker uitgeslapen. Ik lag helaas om 5 uur alweer wakker door onze grote vriend jetlag. Na het super leuke ontbijt met de aapjes hebben we even gewacht tot de ergste regen voorbij was. Het zou rond de middag droog moeten worden. Met de metro zijn we eerst gaan kijken naar het Teatro Municipal en de Nationale Bibliotheek. Die laatste staat helaas in de steigers maar ook van binnen is de bibliotheek het bezoeken waard.

In Rio is vanaf maandag ook een tram in gebruik genomen, de VLT, en deze hebben we genomen naar Praça Mauá. Hier staan twee musea die we op aanraden van Philipe hebben bezocht. Absoluut heb bezoeken waard is het Museu do Amanhã. Het gaat over de aarde en onze invloed erop. Ook de architectuur is prachtig. Het tweede museum is het Museu de Arte do Rio (MAR in de volksmond). Het uitzicht op de zesde verdieping is leuk en als je van moderne kunst houdt dan moet je zeker een bezoekje brengen. Beide musea zijn te bezoeken met een combi ticket en dan ben je maar 16 real kwijt (omgerekend 4 euro met de koers van 8 juni 2016).

Na het bezoek zijn we de mooie straten doorgelopen helemaal naar de wijk Lapa. Hier hebben we een restaurant geprobeerd waar je betaald per 100 gram. Het eten was prima en heerlijk goedkoop. Voor vandaag beloofd het weer eindelijk beter te worden en is zelfs de eerste blauwe lucht gesignaleerd. We hebben voor in de middag een Favela tour geboekt. Mooie vooruitzichten lijkt me.

Nu dat ik dit schrijf beseffen Jolien en ik dat we nog totaal niet stilstaan bij het feit dat we nu echt minimaal een jaar gaan reizen. Het voelt deels als een vakantie maar ook weer niet. Het voelt meer als een kleine break en we hebben beiden het gevoel dat we volgende week weer moeten beginnen met lichtplannen ontwerpen en evenementen organiseren. We knijpen elkaar dan maar in de arm en kijken we elkaar aan. Dan kunnen we beiden alleen maar glimlachen…. Dus dat juiste gevoel zal binnenkort ook wel komen.