De temperatuur in Cameron Highlands is stukken aangenamer dan bijvoorbeeld Kuala Lumpur. Dit komt omdat het gebied tussen de 1300 en 1800 meter ligt. Een stuk hoger dan KL dat in aan de kust ligt. Het gebied huisvest de beroemdste theeplantage van Maleisië, Boh Sungei Palas Tea. Persoonlijk nog nooit van gehoord maar na ons bezoek aan de streek zien we de thee toch best vaak in Maleisië. In de streek vind je prachtige glooiende heuvels met theevelden. Ook huisvest het gebied een aantal mooie wandeltochten. Voldoende activiteiten om ons een paar dagen bezig te houden. Dus na onze eerste dagen in KL was dit de volgende bestemming in Maleisië.
Na een busreis van 4 uur kwamen we aan in Tanah Rata. Hier werden we in de stromende regen achtergelaten op de hoofdstraat. Snel renden we naar onze beoogde guesthouse genaamd Father’s Guest House. We waren blij dat ze plek hadden en voor 80 ringgit hadden we een privékamer. Wel zo lekker. Vaak maakt het bij Guesthouses niet uit of je nu op een dorm slaapt of samen een privékamer neemt. De kosten zijn vaak gelijk en dat vinden we best lekker. Father’s Guest House was schoon en gezellig. De staf was ook zeer behulpzaam.
Trail 1 of 9 of 9A of 7 of 3 of 2?
Toen we na een prima eerst nacht de volgende ochtend (17 mei 2017) onze plannen om te gaan wandelen vertelde aan de eigenaresse, vertelde ze dat de geplande tocht, trail 1, tegenwoordig gesloten is. Ook wilden we naar het Mossy forest, wat erachter ligt. Maar ook deze is tegenwoordig off limits omdat de hordes toeristen te veel schade veroorzaken aan het typische oerwoud met oermossen. Er ligt wel een boardwalk, maar die hebben wij uiteindelijk niet gezien. Trails 9 en 9A werden ook afgeraden vanwege bijtende honden en een man met een mes die het voorzien heeft op eenzame toeristen. Nou, dan laten we die trails ook maar even voor wat ze zijn.
Wij besloten om trails 7, 3 en 2 te gaan lopen. Deze leiden de oostelijke heuvels in en door de dichtbegroeide jungle naar de top van Gunung Berembun. Het was een mooie jungle tocht met wat uitdagende klimmetjes op trail 7 naar de top. Onderweg hoorden we bijna geen vogels en heel vluchtig zag Jolien een paar apen wegschieten. Verder waren alleen wij er met een paar luidruchtige insecten. Het uitzicht op de top was leuk en in het dal zagen we Tanah Rata liggen. Via trail 3 liepen we weer terug het dal in. Op een gegeven moment kwamen we op de afslag naar trail 2. Dit stuk is slechts 1 kilometer lang, maar hier deden we een heel uur over. Wat ging dit stuk steil naar beneden en weer omhoog en weer naar beneden. Dat viel even flink tegen. Maar aan het einde kwamen we uit bij de Sam Poh Tempel. Het is één van de grootste Chinese tempels van Maleisië en erg leuk om van binnen te zien. Hierna namen we de taxi terug naar de stad en dronken we een lekker pintje op een gezellige dag.
Trail 10
De volgende dag namen we benenwagen naar trail 10 en de top van Gunung Jasar. Deze was vele malen lichter dan de tocht van gisteren en we kregen op de top een veel weidser uitzicht omdat hier een grote elektriciteitsmast staat. In de verte zagen we theeplantages liggen en volgens Maps.me kun je erheen lopen. Je volgt dan de hoogspanningsmasten door lage begroeiing. We begonnen aan dit stuk, maar na een paar honderd meter werd de begroeiing zo dicht dat we ervan afzagen. Een kapmes zat nou eenmaal niet aan mijn zakmes. We namen dezelfde weg naar beneden en net voordat we weer in het dorp kwamen liepen we door de tuinen van Tan’s Camellia Garden. Volgens mij privégrond, maar de route kwam er doorheen. Het is een mooie tuin met natuurlijk veel Camelia’s.
Boh Sungei Palas Tea Estate
In het dorp namen we de taxi naar Boh tea. De grootste theeplantage van het gebied (er is ook 1 kleinere theeplantage). Op de plantage staat de fabriek waar je zelfstandig doorheen kon lopen. Er vond helaas geen productie plaats. Ook is er een klein museum en een film met uitleg over de geschiedenis van Boh Tea. Na 30 minuten hadden we zo’n beetje alles wel gezien en als besluit namen we een lekkere ice tea. De taxichauffeur hadden we ingehuurd en hij was misschien wel het hoogtepunt. Hij kon veel vertellen over de productie en onderweg stopten we nog op de plantage zodat we het oogsten van dichtbij konden zien. Dit wordt gedaan door voornamelijk medewerkers uit Laos. Het oogsten gebeurde vroeger nog met de hand maar tegenwoordig vindt dit machinaal plaats. Dit gaan ten koste van de kwaliteit maar de productie werd vertienvoudigd. Dit brengt dan ook meer geld in het laatje voor de medewerkers.
Nou wachten jullie natuurlijk nog op een verslag van de aardbeien (zoals in de titel). Die worden er ook veel geproduceerd en we zijn er overheen gelopen tijdens de trail 7 wandeling. Verder vonden we het niet zo nodig om het te zien. Jolien heeft zelf vroeger op een aardbeienboerderij gewerkt dus dat geloofden we wel. Die avond genoten we een laatste keer van het lekkere eten bij de diverse kleine restaurantjes die vlak bij ons Guesthouse lagen. Het Aziatische eten gaat ons steeds beter bevallen.
Op vrijdag 19 mei gingen we terug richting KL en verder naar Melaka. Daarover schrijven we de volgende keer.
Selamat Tinggal!
Sander & Jolien
