Het hebben van een auto heeft ons in Nieuw-Zeeland ontzettend veel vrijheid gegeven. Maar nu is de tijd gekomen om de auto te gaan verkopen. Ik had al geschreven dat we advertenties hadden geplaatst op Trademe en op diverse Facebook groepen. Via beide kanalen hadden we geïnteresseerden en met de eerste hadden we op woensdagavond 26 april afgesproken. Daarom gingen we vroeg op pad vanuit Portobello. Onderweg stopten we nog even bij de Moeraki Boulders maar verder reden we met gezwinde spoed richting Christchurch. Tot we een sms ontvingen van de mogelijke koper dat ze al een auto hadden gekocht. Toen konden we in elk geval onze voet van het gas halen en de route terug wat rustiger aan doen.
We stopten ook in het plaatsje Oamaru. Hier hadden we de vorige keer een gaaf museum gezien genaamd Steampunk HQ en daar wilde ik nu wel naar binnen. Het bleek een expositie te zijn van allemaal objecten gemaakt van metaalafval. De ene nog bizarder dan de andere. Er stonden voertuigen die zo uit de film Mad Max konden komen. Het gaafste was een kleine kamer gevuld met allemaal kleine lichtjes en de wanden, het plafond en de vloer waren bekleed met spiegels. Er volgde een kleine voorstelling op muziek en alle lichtjes begonnen te knipperen. Het resultaat was een prachtig schouwspel van lichtjes die door de spiegels oneindig lang doorliepen. Een mooie stop onderweg.
Halverwege de middag kwamen we aan in Christchurch. Voor het gemak hadden we weer een nacht in Urbanz geboekt. Ze hadden hier een privé parkeerplaats en dat was wel zo gemakkelijk. Dit gaf Jolien en mij de gelegenheid om de hele auto op te ruimen en een schoonmaakbeurtje te geven. Daarna stopten we Kitty nog even in een hoognodige douche en ze was klaar om morgen de volgende kijker te ontmoeten.
Het lange wachten
We hadden met de mogelijke koper om 9 uur afgesproken bij zijn hostel. Tijdens het ontbijt kregen we een sms of het ook een uurtje later kon. Natuurlijk was dit geen probleem. Dus om 10 uur stonden we bij het hostel en ontmoette we een Maleisische jongen genaamd Chun Hui die wel interesse had. Na een grondige inspectie, een testrit en nog meer vragen, had hij nog steeds interesse en we onderhandelde over een prijs. Tijdens het onderhandelen twijfelde hij nog wel even of hij nog een keuring moest laten uitvoeren. Daarop antwoorden wij dat dit helemaal zijn eigen keuze was. Hij koos er na lang wikken en wegen voor om het wel te doen.
Hij bracht Kitty weg en binnen 15 minuten was hij weer terug. De garage zou hem met een uurtje terugbellen. In dat uurtje (wat overigens 1,5 uur werd) leerde we Chun Hui wat beter kennen en omdat wij over twee weken ook naar Maleisië vliegen, een ideale gelegenheid om hem uit te horen over de bezienswaardigheden. Toen kreeg hij eindelijk zijn belletje en ging hij Kitty weer ophalen. Bij terugkomst bleken er nog wel een paar verborgen gebreken te zijn. Mmm, gaat hij nu de koop afzeggen? Gelukkig was hij nog steeds geïnteresseerd en kwam hij met een nieuw tegenbod waarmee wij akkoord gingen. Yes, de auto is verkocht en dat aan de eerste kijker in het naseizoen! Het duurt even maar dan heb je ook wat. We ontvingen het geld en reden naar het postkantoor, waar Marlijn en Wouter op ons wachtten. Daar zette we de auto over op zijn naam en toen was alles geregeld. Dank je wel Kitty voor alle fijne uurtjes die we samen hebben doorgebracht. Heel veel plezier met je nieuwe eigenaar Chun Hui.
Auto huren
Trouwens, die ochtend hadden we Marlijn en Wouter voor de tijd nog afgezet bij Spaceship Rentals. Dit is een van de vele verhuurbedrijven van busjes in Nieuw-Zeeland en hier huurden we een auto. Ik zal binnenkort hierover een blog schrijven. In deze blog zal ik het huren van een minivan vergelijken met het kopen van een minivan. Beiden hebben namelijk voor- en nadelen en die wil ik graag belichten.
Afin, daarover later meer. Wouter en Marlijn hadden de auto opgehaald en stonden al te wachten bij het postkantoor. Hiernaast zat een bar waar we samen de koop vierden met een late lunch en natuurlijk een drankje. Ook bespraken we wat we wilden gaan doen de komende dag. We besloten om alvast een stuk te rijden naar Kaikoura. We willen met de dolfijnen gaan zwemmen en daarvoor moet je in Nieuw-Zeeland in Kaikoura zijn. We belden met Dolfin Encounters en er was nog ruimte voor de eerst boot de volgende ochtend. Zo geboekt! Wat nu?
Alleen nog maar even 200 kilometers rijden via de omleidingsroute. De aardbeving van vorig jaar heeft ervoor gezorgd dat de kustweg tussen Christchurch en Picton zwaar beschadigd raakte. Hele stukken zijn verdwenen en deze wordt nog steeds gerepareerd. De overige wegen worden nu meer gebruikt en belast, wat weer resulteert in meer beschadigingen aan die wegen. Dus de enige manier om Kaikoura te bereiken was via de inlandse route. Daar gingen we dus naar op pad en in het donker vonden we een campingplekje 30 kilometer voor Kaikoura. Een plek omringd door prachtige bergen en bronstige herten. De eigenaar had er veel rondlopen op zijn erf. Gelukkig hadden we er niet teveel last van die nacht. Wat een lawaai kunnen die beesten maken.
Zwemmen met dolfijnen.
We stonden vroeg op. Het was nog een stukje rijden en onder het motto, ‘beter te vroeg dan te laat’, stonden we om 8 uur al in de receptie van Dolfin Encounter. Daar konden we mooi nog even genieten van een kop koffie voordat ze ons allemaal een wetsuit, flippers en snorkels aanmaten. Daarna volgde een goede briefing waarin heel duidelijke werd uitgelegd hoe je om moet gaan met deze wilde dieren. Daarna gingen we per bus naar de haven. De gevolgen van de aardbeving zijn hier nog goed te zien. De zeebodem steeg gemiddeld met 1,5 meter die nacht. Het gevolg was dat er diverse boten vast zaten. Gelukkig werden de Encounter boten elke nacht aan land gehaald. Maar dit was niet het geval bij de Whale Watch boten, deze zijn zo groot dat ze elke nacht gewoon voor anker liggen. 3 van de 4 Whale Watch boten zijn door de aardbeving op het droge beland. Tot op de dag van vandaag kan er maar 1 van de 4 per dag uitvaren. Wat een financiële strop. Mocht je in de buurt zijn dan kunnen ze zeker je toeristische injectie gebruiken.
In de haven gingen we aan boord en de boot werd te water gelaten. Hier bleek dat een grote groep dolfijnen precies in de haven zwom en 15 minuten later kregen we ze te zien. Volgens de gids zwommen er wel 1000 in de baai op dat moment. Na een paar eerste kiekjes kregen we het sein om ons klaar te maken voor het zwemmen. We konden gaan zitten op het achtersteven en bij het luiden van de scheepshoorn sprongen we allemaal het water in.
Wat toen volgde is het beste te omschrijven als ‘perfect’, ‘gelukzalig’, ‘ongelooflijk’, ‘mooi’, ‘super’, ‘whaaaaaaaaaaaaaaah’. Overal om ons heen zagen we dusky dolfijnen. We maakten allemaal zo veel mogelijk lawaai om de interesse te wekken. Nieuwsgierig gingen ze dan om je heen zwemmen. Als je dan gaat duiken of snel zwemmen dan gaan ze je testen en blijven ze bij je in de buurt. Soms wel 30 cm dichtbij. Een moment van pure blijheid. Wat ontzettend mooi om ze zo in hun natuurlijke omgeving te zien. Ze waren dolfijnen met kleintjes, ook was het paringsseizoen dus dolfijnenseks was een veel voorkomend tafereel.
Welgeteld een half uur lagen we in het water. Zoveel dolfijnen waren er in de baai. Toen klonk de scheepshoorn en we klommen weer aan boord. De schipper stuurde het schip weer voor de groep en we konden weer het water in, 15 minuten deze keer. In totaal lagen we 45 minuten in het water. Kapot was ik, maar wat een prachtig moment. Hierna was er volop tijd om ook van boven het water foto’s te maken. De dolfijnen zwommen voor de boot uit en maakten grote salto’s. Naast de dusky dolfijn komt hier ook de gewone dolfijn voor. Deze zagen we ook af en toe. De schipper zag aan het eind van de trip nog een vissersboot met veel vogels erachter. Hier stuurde hij naar toe en rondom de boot zwommen veel stormvogels en een aantal albatrossen. Dit was absoluut de kers op de slagroom. Wat een geweldige ochtend.
Toen we terug waren aan wal was dit ook het enige wat we konden uitroepen. Iedereen was zo onder de indruk. Die middag dronken we een verdient glaasje bier op de afloop. Ook deden we inkopen voor een lekker BBQ op dezelfde camping als gisteren. Een lekker einde van een perfecte dag.
De volgende dag reden we verder richting de westkust via Lewis Pass. Daarover lees je in ons volgende verslag.
Kia Ora!
Sander and Jolien.
2 comments
??
Absoluut!<3