Yes we zijn weer terug op het heerlijke schiereiland Otago. Slechts een week geleden waren we hier ook en toen zagen we de zwaar bedreigde geeloogpinguïn. Door een technisch mankement aan onze auto konden we helaas geen blauwe pinguïns zien. Daar gaan we deze keer zeker verandering in brengen. In de ochtend belden we namelijk met het Royal Albatros Center en we reserveerden een plekje voor de tour van die avond. Hoppa, geregeld. Maar wat gaan we tot die tijd doen?
Zoals je wellicht de vorige keer gelezen hebt is er natuurlijk nog veel meer te doen. We zijn nu allereerst naar Sandfly Bay gegaan. We waren er zo rond de middag en we liepen de steile duinen weer af naar het strand. We sloegen nu eerst af naar rechts. Hier lag al meteen een vrouwtjes zeeleeuw. Die kop blijft indrukwekkend. Ook zagen we pinguïn sporen die de duin opliepen. Hier bleef het wat de geeloogpinguïn vandaag bij. Zo midden op de dag is de kans heel klein om er één te zien.
We liepen daarom verder het strand af in tegengestelde richting en onderweg zagen we nog twee andere vrouwtjes zeeleeuwen. Beiden lagen lekker te dutten in het zand. Wij gingen er gewoon even bijstaan en lieten het allemaal maar even op ons inwerken. Na een korte break liepen we verder naar het andere eind van het strand. Daar werden we totaal verrast door het feit dat er hier ook nog zeehonden op de rotsen lagen. De vorige keer helemaal niet gezien! Maar goed dat we terug zijn gekomen. Na een half uur lekker zitten op de rotsen en gewoon kijken en genieten zijn we teruggelopen. In de verte zagen we nog een mannetjes zeeleeuw het strand oplopen maar deze ging ook vrij snel weer terug het water in.
Terug bij de auto gingen we naar Allans Beach. Ook hier lag een fur seal op de rotsen. Verder maakten we een mooie strandwandeling en genoten we van de zee, de wind en de natuur. Geen slechte plek om de tijd te doden voordat de toer begint. We begonnen uiteindelijk toch ongeduldig te worden en we reden alvast naar Taiaroa Head. We hadden nog wat daglicht en we gingen naar het uitkijkpunt om te zien of we nog albatrossen konden spotten. Wederom hadden we geluk. Minutenlang vlogen er twee albatrossen rondom de vuurtoren. De perfecte tijdsbesteding voordat de toer begon. Ook keken we nog wat rond in het winkeltje.
Blue Penguin Tour
Voordat de toer startte kregen we uitleg over hoe we ons moesten gedragen op de vlonder. Bij het strand is een vlonder gemaakt en vandaar kunnen we over het strandje kijken. De pinguïns komen dan in het donker aan wal. In de vlonder hebben ze ledverlichting geplaatst waar de blauwe pinguïns geen last van hebben. Verder moesten we heel stil zijn om ze niet teveel te laten schrikken. Ook is het laagseizoen dus er zijn niet veel pinguïns maar gisteren hadden ze er zo’n 20 gezien en dat aantal verwachtte ze ook deze avond.
Hierna was het 18:15 en gingen we in colonne naar het strand. Er waren in totaal 100 mensen op de toer van vanavond. Deze was overigens heel goedkoop in verband met een natuurfilmfestival dat plaats vond in Dunedin. Dat is een fijne meevaller. Normaal betaal je 30 dollar p.p. en nu waren we voor 17,50 dollar binnen. Nou eigenlijk buiten.
Bij aankomst stond er al een pinguïn op het strand. Deze stond daar gewoon en deed er heel lang over om in de bosje te komen. Toen we weggingen toen stond deze pinguïn er nog steeds. Hij was gewoon lekker bezig met zichzelf schoonmaken en trok zich weinig aan van alles. Na 5 minuutjes zagen we een rimpeling in het water dat snel richting het strand bewoog. Er waren geen golven en de maan scheen over water. Eén voor één schoten er 9 kleine lichaampjes op uit het water. Wat een kleine schattige beestjes. Ze waren een beetje onzeker en het duurde even voordat ze de moed hadden om snel over het strand naar de stenen te sjezen. Met de stenen en keien hadden ze wat meer moeite. Toch zijn het behendige beestjes en al balancerend baanden ze zich een weg naar een klein pad dat langs de vlonder de struiken in leidde. Hier maakten ze een eindsprint en verdwenen allemaal het donker in. Die avond schoten er nog meer pinguïns het water uit en in totaal zagen we er 25.
We voelden ons dolgelukkig met het zien van al deze schattige diertjes. We sliepen die nacht op de camping in Portobello. De dag erna reden we verder naar Christchurch. We hebben een aantal afspraken om onze auto te verkopen. Gaat dit lukken? Hopelijk wel. Hierover meer de volgende keer.
Kia Ora!
Sander and Jolien.
