Op de Rakiura track leerden we drie Fransen kennen. Zij adviseerde ons een camping nabij Invergargill waar zij eerder hadden gestaan en waar ze die avond weer naar toe gingen. Dat leek ons ook wel wat. Dus nadat we onze auto op hadden gehaald reden we naar Invercargill. We aten lekker pizza in de stad bij Hell’s Pizza en we kochten nog een flesje wijn bij de liqour store. Het was al laat toen we bij de camping aan kwamen. De receptie was al dicht maar je kunt dan altijd wel een plekje zoeken voor jezelf. Nadat we een plekje vonden zagen we de Fransen weer in het washok. Zij hadden een bungalow gekregen van de eigenaar voor hetzelfde geld als kamperen in je auto. Er was zoveel plek dat ze ons hier ook uitnodigden. Daar zeiden wij natuurlijk geen nee tegen. Een gezellige en warme avond volgde hen. Ze bleken in Parijs te wonen dus vanaf nu hebben we een extra slaapadresje in Parijs.
Mavora Lakes
De volgende dag besloten we om eerst maar eens alles goed te wassen (wij en de kleren:-). Ook de tent moest nog drogen dus we zaten een aantal uur lekker in de warme televisie kamer van de camping. Daarom vertrokken we redelijk laat richting Te Anau. We willen hier het paasweekend gaan doorbrengen. Onderweg bleven we steken bij de Mavora Lakes. Dit is een van de vele filmlocaties van LOTR maar best afgelegen.
Wat was het hier mooi. Het wolkendek brak iets open we hadden een prachtige zonsondergang. De bergen en de wolken leken in vuur te staan. Ook was dit eindelijk een plek waar we een keer weer een vuurtje mogen steken. Dus dat deden we natuurlijk. Het was er best druk voor een donderdagavond. Vrijdag 14 april was goede vrijdag en dat is in NZ een vrije dag. Tot diep in de avond kwamen er kiwi’s aanrijden over het kleine landweggetje en veel hadden een grote boot erachter hangen.
Goede Vrijdag
We werden wakker door regen op onze auto. Vanaf de Mavora Lakes reden we verder naar Te Anau. Er was maar weinig open in verband met Goede Vrijdag. Natuurlijk was de supermarkt wel open dus we konden wat inkopen doen. Opvallend was wel dat er geen alcohol verkoop was omdat het Goede Vrijdag was. Grote aanplakbiljetten en afzettape maakten dit wel duidelijk in dit gangpad. We boekten een cruise en kajak tour voor de volgende dag in Milford Sound. Dit is 1 van de twee fjorden die je in NZ kunt bezoeken.
Verder deden we die dag niet veel. We werkten wat aan onze blog en foto’s en later die middag reden we alvast een heel stuk richting Milford Sound. Vanuit Te Anau toch nog een dik 1,5 uur verder. We stopten bij de laatste DOC camping voor de pass genaamd Cascade Creek. Door de regen zagen we er niet veel van.
Kajakken door Milford Sound
De volgende dag stonden we vroeg op. We moesten om 9 uur in Milford Sound zijn voor de start van de tour. Deze hadden we overigens geboekt bij Southern Discoveries. Er zijn nog meer aanbieders maar zij hadden een leuk cruise-kajak combinatie. Dat leek ons wel erg leuk.
We waren mooi op tijd in Milford Sound. We hadden een kleine boot waardoor de cruise intiemer was dan de grote toeristenschepen die we ook zagen varen. Er was ook een gids aan boord die van alles uitlegde over de sound. Zo is het bijvoorbeeld niet correct dat de Engelsen het een sounds hebben genoemd. De dalen zijn gevormd door gletsjers en daarom zijn het officieel fjorden. Maar ja een naam verander je niet dus daarom heten alle fjorden in het Fiordland National Park sounds.
Er zijn twee permanente watervallen in Milford Sound, Bowen Falls en Stirling Falls. Maar toen wij er waren regende het ‘s ochtends en daarom waren er overal watervallen. Heel erg mooi om te zien. Natuurlijk werden de watervallen even uitgetest en de neus van de boot ging tot onder een van de watervallen. Dit zou betekenen dat je geluk krijgt. Verder gingen we nog een stuk de Tasman zee op voordat we weer terug voeren.
Southern Discoveries heeft ook een onderwater observatorium in Milford Sound. Daar stopten we op de terugweg. In dit educatiecentrum kun je via een trap 10 meter onder water en we zagen vele kleine vissen en koraal. Het bijzonderste wat je hier kunt zien is zwart koraal. Zwaar bedreigd en ontzettend mooi om te zien. Van buiten is de kleur wit maar de naam komt van het zwarte skelet van het organisme. Verder zagen we veel zeekomkommers en zeesterren. Wat een veelzijdig zeeleven. En heel uniek. Door een dikke laag zoetwater dat boven op het zoute zeewater ligt leven er dieren (zoals het zwarte koraal) die nergens anders voor komen.
Vanuit dit centrum vertrokken we even later ook met onze kajaks. Helaas waren er een paar onervaren kajakkers in de groep waardoor het allemaal niet op schoot. Toch was het wel speciaal om de fjord zo vanuit de kajak te zien. Ook voeren we een heel stuk een rivier op. Het klaarde ook op toen we in de kajak zaten en toen zagen we ook Mitre Peak voor het eerst deze ochtend. Dit is de iconische piek die je het meeste ziet op alle reclame van Milford Sound.
Na 3 uur zat onze toer erop en reden we terug naar Te Anau. Omdat het nu eindelijk weer lekker weer was konden we ook meer genieten van de prachtige omgeving. De rit was heerlijk en onderweg stopten we nog even bij Mirrow Lakes. Dit zijn een serie kleine vijvers die vlak langs de weg liggen. Omdat het windstil was kon je letterlijk de Earl Mountains gespiegeld zien in het water.
Verder hadden we niet heel veel zin om vandaag nog heel veel verder te rijden dus daarom bleven we de zaterdagavond slapen in Te Anau op de plaatselijke camping. We skypten nog wat met het thuisfront en toen was het tijd om naar bed te gaan.
Just Cruisin’
Eerste Paasdag hield voor ons in dat we maar weer eens een heel eind gingen rijden. Het doel van vandaag was Dunedin aan de oostkust van NZ. Dat betekende het hele zuidereiland oversteken van west naar oost. Omdat het Pasen was was er ook niet heel veel open. Ideaal om lekker te cruisen vandaag.
Aan het eind van de middag waren we bijna in de buurt van Dunedin en even ervoor gingen we naar de kust. We wandelden nog een leuke route naar Tunnel Beach. Hier zagen we een natuurlijke brug van zandsteen. Uitgesleten door de golven die ook vandaag weer op de kust sloegen.
De avond brachten we door op een camping in Brighton. Slecht twee plekken hadden ze voor toeristen. Voor de rest woonden er alleen maar Kiwi’s en dat was te merken ook. Het was een aparte sfeer maar iedereen was ontzettend aardig. Achter de camping lag een kleine rivier en hier zagen we de koningslepelaar. Stond zeker nog op het lijstje van vogels die ik graag in NZ wou zien. Dit was een mooie start van onze avonturen op de Otago Peninsula en Dunedin. Daarover schrijf ik een volgende keer.
Kia Ora!
Sander and Jolien
