Reisdagboek #59: Een kapotte bus, grensbeslommeringen en de hoofdstad van Chili

Na een super leuke dag in de wijnvelden van Mendoza zochten we lekker aangeschoten ons plekje in de nachtbus naar Santiago de Chile op. Aangeschoten zijn is wel zo relaxed want dan kunnen we lekker slapen. Nou dat dachten we dus even verkeerd. Nog geen twee uur later stonden we met een kapotte versnellingsbak stil tussen Mendoza en de grens met Chili. En daarmee eindigde deze nacht niet.

Om 2 uur in de ochtend kwam eindelijk de vervangende bus uit Mendoza aangereden. We konden van bus wisselen en we zochten ons plekje weer op. Het was nog een uur rijden naar de grens en het duurde niet lang voordat we weer wegdommelden. Ongemerkt waren we een uur later bij de grens en de bus sloot aan in de rij voor de douane.

Ergens in ons onderbewuste vonden we dat we niet veel reden. Maar we draaiden ons weer om en sliepen weer in. We merkten dat heel af en toe de bus een stukje verder reed maar erg schoot het niet op. Toen we door de eerste zonnestralen werden gewekt zagen we dat we nog steeds voor de grensovergang stonden en dat we nog niets waren opgeschoten. Hoe laat waren we hier ook alweer aangekomen, vroegen we aan elkaar? Half 4? Man, dan staan we al 4 uur stil en nog zijn we de grens niet over. Het duurde nog tot 10 uur voordat we de bus uit konden en we in de rij konden gaan staan voor de stempels. Daarna moesten alle tassen nog door de scanner en om 11 uur reden we verder naar Santiago. We hadden al de nodige lange grensovergangen gehad maar 7,5 uur is voor ons een nieuw record. 7,5 UUR!!!

Omstreeks 13:30 uur waren we dus eindelijk in Santiago en namen we de metro naar de wijk Bellavista. Een funky wijkje met heel veel leuke barretjes, kroegjes en restaurantjes. Het hostel van vanavond heette The Bellavista Hostel. Hier ontmoette we al heel snel een paar andere reizigers waar we die avond een drankje mee dronken. Eentje maar want morgen gaat om 13:30 uur onze vlucht naar Balmaceda. Eén van de twee vliegvelden in Chileens Patagonië. Yes, het laatste hoogtepunt in Zuid-Amerika gaat beginnen.

Hasta Luego!

Sander y Jolien