Als je aan Mendoza denkt, dan denk je aan wijn. In het westen van de stad ligt de machtige Andes met de hoogste berg van het continent Aconcagua (6.962 meter). In alle andere richtingen vind je wijnvelden, wijnvelden en nog meer wijnvelden. Met Patagonië in het vooruitzicht laten we de Andes even voor wat het is. Maar die wijn. Mmm, daar willen we wel wat meer van weten (en proeven).
De eerste twee dagen in Mendoza hebben we niet veel gedaan behalve terrasjes pakken, de stad doorslenteren, de gezellige parken bekijken, relaxen en een beetje bijkomen van een slapeloze nacht. De temperatuur was een ‘lekkere’ 35 graden en dat droeg hier ook wel aan bij. Verder is er een hele leuke handycrafts markt op de Plaze Independencia waar we nog een paar Argentijnse souvenirs kochten voor later. Ook konden we het niet laten om weer even lekker een Asado te houden met eigen gemaakte hamburgers. De stad Mendoza beviel ons zeer goed. Het is jammer dat we er maar 3 dagen zijn geweest.
Maar op maandag 16 januari pakten we de stadsbus naar Maipu. Maipu is één van de wijnregio’s rondom Mendoza en hier huur je voor 100 pesos heel goedkoop een fiets bij Maipu Bikes. Vanuit het verhuurbedrijf kregen we uitleg over de verschillende bodega’s. We kozen ervoor om een relatief nieuwe bodega te bezoeken, erna één van de oudste en een hele klassieke bodega en we sloten de dag af met de grootste en bekendste bodega van de streek.
Bodega La Rural
We startte met de oudste en deze heette La Rural. Bij deze bodega zit ook een museum over wijnproductie in het algemeen en natuurlijk de bodega zelf. De historie gaat terug naar 1885 toen de Italiaan Don Felipe Rutini de bodega startte. De tour hier duurde ongeveer een uur en kostte 150 pesos per persoon. Dit bedrag krijg je na afloop overigens terug als je wijn koopt in de kleine shop. Verder zagen we de prachtige wijnvelden en de historische gebouwen. De fabriek zelf gingen we hier niet in maar met het museum erbij en de gigantische wijnvaten kregen we een goede indruk. Natuurlijk werd de toer afgesloten met een proeverij. Hier kregen we het goedkoopste assortiment te drinken maar dit smaakte zeer goed. Natuurlijk besteedde we het entreegeld aan wijn en die smaakt zeer goed zo tijdens het schrijven.
Bodega TempusAlba
Na een korte fietstocht over een drukke weg vonden we Bodega TempusAlba. Deze is het modernst van de drie bezochte bodega’s maar wederom erg lekker. Hier hadden ze een doe-het-zelftoer. De vorige toer bij La Rural was in het Spaans dus door deze toer begrepen we beter wat er gezegd werd. In het midden van de wijn en olijfgaarden ligt een modern en chic gebouw waarbij de bovenverdieping ingericht is als restaurant en proeverij. Hier gingen we er maar eens goed voor zitten en we bestelden een proeverij (130 pesos p.p.) voor twee waar we 5 verschillende wijnen probeerden. Hiervan vonden we de Malbec en de Syrah het lekkerste. Als laatste hadden we een heerlijke zachte TempusAlba Pleno die het proeverij gedeelte afsloot. Deze wijn is het duurste van het stel maar je proeft het kwaliteitsverschil. Het was overigens erg warm deze middag dus we gingen er nogmaals goed voor zitten en bestelden een fles rosé die heel goed onze dorst leste.
Bodega Trapiche
Als laatste hadden we om 15 uur een rondleiding bij de grootste en bekendste bodega van de streek Trapiche (80 pesos p.p.). Wij kennen hem zelfs van de winkels in Nederland. Je merkt meteen dat het een grote bodega is. Een gigantische moderne fabriek staat naast de oude fabriek uit 1912. Hier wordt jaarlijks 25 miljoen liter jonge wijn geproduceerd en 5 miljoen liter oude wijn. De oudere wijnen worden nog steeds in de fabriek uit 1912 geproduceerd. Het gebouw herken je duidelijk in het logo van de bodega. Ook hier duurde de toer een uurtje en er werd geëindigd met een proeverij. Hier werd niet moeilijk gedaan en we proefden een heerlijke Reserva Sauvignon Blanc uit 2015 en erna een Reserva Cabernet Franc uit 2014. Als laatste kregen we een Gran Reserva Malbec uit 2014. Hier leerden we dat een Argentijnse Reserva maximaal 6 maanden in een nieuw vat rijpt en de druiven worden met de hand geselecteerd door de wijnboer. Een Gran Reserva zit 12 jaar in het vat. We kregen dus goede wijnen voorgeschoteld en dat voor 80 pesos. En de fles mochten we gewoon leegdrinken. Goede service en lichtelijk aangeschoten fietsten we terug naar de fietsverhuurder.
Hier begon om 17 uur het happy hour met gratis wijn. Tessa en Ben uit Canada die we hebben ontmoet bij de Trapiche toer schoven later aan. Gezelligheid kent ginnen tijd maar om 19 uur moesten we echt de bus terugpakken naar Mendoza. Die avond namen we namelijk de nachtbus naar Santiago de Chile. Dat verhaal lees je de volgende keer.
Hasta Luego!
Sander y Jolien.
2 comments
Brings back memories! Jaren geleden ben ik daar geweest en vond het echt tof die wijngaarden. Ik weet nog dat we fietsen hadden gehuurd en zo de omgeving hebben verkend. Heel mooi en interessant!
Hoi Sabine, tof is inderdaad het juiste woord. En door simpel een fiets te huren zie je er zoveel verschillende. En erg lekker natuurlijk.