Dit was de tweede keer dat we op een typisch Argentijnse camping stonden en ik moet zeggen. Wat zijn het heerlijke campings. Het is nu hoofdseizoen dus de campings staan gezellig vol met Argentijnse vakantiegangers. Dat maakt dat het sfeertje wel heel erg lekker is. En het grote voordeel. Overal staan van die hele handige Parilla’s (barbecue). We waren drie dagen in de hemel op aarde. We hadden heel weinig maar dat was precies goed.
Neem bijvoorbeeld de eerste dag. We kwamen aan op zondag 8 januari en toen we net de tent hadden staan kwam een auto aangereden. Of we de parilla gebruiken? Nee hoor, voel je vrij om hem te gebruiken. Een Argentijns gezin kwam erbij zitten en de bbq werd aangestoken. Voor we het wisten hadden we een leuk gesprek over de Argentijnse Asado en natuurlijk kregen we ook een stuk vlees en moest de wijn worden geproefd. Wow, dat was even een lekker begin.
De vader van het gezin is slager bij de plaatselijke supermarkt dus die weet wel waar hij het over heeft. De dag erna zijn we hier naartoe gegaan en hetzelfde stuk vlees gehaald. Stuk vlees zeg ik nu wel maar het was een hele kilo voor ons beiden. We gebruikten dezelfde bereiding. Alleen veel zout en afblussen met citroen. Man man man, wat was dat smikkelen. Ook voor de plaatselijke zwerfhond want die kreeg het zwoerd.
Die middag waren we overigens nog niet helemaal wakker. We liepen om 13 uur de stad in om de boodschappen te doen. Maar eerst gingen we nog even naar het tankstation van Barreal om de tickets terug te halen voor woensdag. Ook moest er nog een ijsje opgesmikkeld worden want het is heet overdag in Barrel. En toen was het 13:59 en we stonden voor de deur van de supermarkt. “Nee meneer we zijn gesloten!” Shit, helemaal de siësta vergeten. “Om 18 uur zijn we weer open.”
Zin om terug te lopen hadden we niet. Maar wat ga je dan doen in een dorp waar alles gesloten is behalve een restaurantje. Juist, een biertje doen op het terras en bespreken wat we gaan doen. Gaan we toch teruglopen? Man, het is nog 4 uur voordat de supermarkt open gaat en we gaan zeker vandaag die Asado houden. Nope, teruglopen wordt het zeker niet. Er is op een kilometer lopen een mooi uitkijkpunt met uitzicht op de Cordillera de los Andes. Hier zie je de twee na hoogste berg van Argentinië, Cerro Mercedario (6770m).
Het was zeker weten een mooi plekje met natuurlijk ook weer Asado plekken en gezellige zitjes aan de Rio de los Patos. Ik nam hier lekker de tijd om even af te koelen. Man wat is het heet hier. In mijn onderbroekie ging ik kopje onder in het koude water. Brrr, wat lekker. We hadden alle tijd van de wereld en we lazen ons boekje terwijl we wachtte tot het 18 uur werd.
Vanaf 17 uur verkaste we naar het centrale park in Barreal. Even lekker in de schaduw het laatste uur afwachten. Ook hadden we flink dorst dus wederom haalden we frisdrank en een ijsje bij het tankstation. De 4 uur waren toch redelijk snel voorbij gevlogen.
De volgende dag verliep eigenlijk in hetzelfde tempo. Opstaan, broodjes scoren voor ontbijt, verder wakker worden, deze keer zwemmen in het zwembad van de camping, om half 6 weer naar de stad lopen voor wederom vlees voor de Asado, de Asado maar nu met een lekker steak en chorizo, wijntjes drinken en naar bed.
Nu hebben wij eigenlijk niet veel van de omgeving gezien behalve de mirador. We wilden een beetje de kosten beperken want volgende week vliegen we naar Patagonië en daar is het knetterduur. Maar er is zeker meer te doen in Barreal. Zo kun je er raften, paardrijden, hiken en blowkarten op de Barreal Branco. Maar alleen een beetje hangen op de camping en eten is ook heel leuk. Tenminste, dat vinden wij.
De volgende dag gingen we terug naar San Juan voor de Dakar. We namen voor één nacht weer intrek in hostel Capital. Deze kunnen we overigens erg aanbevelen voor wanneer je in San Juan bent. Verder hebben we vanaf morgen een auto gehuurd dus we kunnen nu al het Dakar geweld zien op de proef. Nu al zin in.
Hasta luego!
Sander y Jolien.
