Na een rustige kerst met ons tweetjes wilden we het nieuwe jaar ingaan met een goed feest. Daarvoor gingen we naar Salta, een grotere stad en twee uur zuidelijker dan Jujuy. Deze stad leeft meer dan Jujuy en we boekten een week in Hostel Loki Haciënda. Het is opgezet als haciënda en het heeft een groot zwembad en de reputatie van Loki is dat het best een partyhostel is. Normaal houden we hier niet van maar nu zoeken we het bewust op. Tijd voor een feestje.
Toen we aankwamen in het hostel viel het op dat het erg rustig was en dat bleef het ook de eerste nachten dat we hier verbleven. We hadden zelfs onze dorm helemaal voor onszelf de eerste 3 nachten.
Roadtrippin’
Via facebook zagen we het bericht van Nederlander Hans die een paar dagen een auto wilde huren in Salta en hij zocht mensen die met hem mee wilde gaan. Dat leek ons wel wat en voor de 29e en 30e december huurden we een auto met z’n vieren. Suzanne uit Nederland leek het ook wel wat en daarmee zat de auto vol en konden we de kosten delen. Op deze manier zijn de kosten goed te dragen.
Een auto huren leek op web prima te doen via de website Vehiclerent.com maar toen we ‘s ochtends de auto op wilden halen bleek dat we onderweg de annulering binnen hadden gekregen. Sixt had geen auto beschikbaar. Nou lekker systeem dus. Gelukkig hielp de man ons verder naar een andere verhuurder in Salta die wel nog een auto te huur had. Een grote eigen risico maar we deden het ermee.
We haalden Suzanne en Hans op bij hun hostel en we bespraken waar we naar toe zouden gaan. We reden vanuit Salta eerst naar het zuiden richting Cafayate. Een prachtige route door Quebrada de Las Conchas. Een gebergte dat vooral bestaat uit grote rotsformaties van rood zandsteen. Door de wind zijn mooie constructies uitgesleten zoals de Garganta del Diablo en El Anfitheatro. Del Diablo is een kleine kloof en de naam zegt het al, El anfitheatro is een amfitheater met een prachtige akoestiek. Een duo stond hier gitaar te spelen en het geluid resoneerde prachtige rond in het theater. Mooi momentje.
Hoe verder we reden hoe meer formaties we zagen. Namen als Los Castillos, Ravine en El Obilisco spreken vast tot je verbeelding. De ene nog groter dan de andere. Een drietal uren verder kwamen we aan in Cafayate. Eén van de vele wijnregio’s van Argentinië en het ligt in de Calchaquíes vallei. De streek is vooral bekend om zijn witte wijnen maar er worden ook rode wijnen en rosé’s verbouwd.
Bij de locale VVV informeerden we naar de wijntoers. De streek heeft vele bodega’s een één daarvan gaan we met ons bezoek vereren. Allereerst vertelde ze over de bodega’s in het stadje zelf maar dat vonden we niet leuk. We willen toch echt tussen de wijnranken staan. Nou, dat kan al net buiten de stad bij Bodega El Esteco. Je kunt bij vele bodega’s heel gemakkelijk aan komen rijden en binnen een half uur kun je waarschijnlijk deelnemen aan een toer. Zo ook bij Bodega El Esteco.
We meldde ons bij de poort en na goedkeuring door de poortwachter mochten we doorrijden over een lange oprijlaan. Een grote mansion prijkte aan het eind van de oprijlaan. We meldde ons bij de receptie en inderdaad, na een half uur wachten begon onze toer. Er was slechts één ander stel dus met een kleine groep maakten we een ronde over de bodega. We begonnen bij de wijnranken. Voor de witte druiven hebben ze horizontale ranken. Geen verticale ranken zoals je op de meeste wijnboeren ziet. Cafayate ligt midden in de woestijn en om te voorkomen dat de druif oververhit raakt moeten de druiven beschermd worden. Het bladerdak beschermt dan de druif. Leuk feitje dat we weer hebben geleerd.
Natuurlijk lieten ze ons ook de verschillende onderdelen van de fabriek zien zoals de plek waar de vaten opgeslagen staan en de bottelarij. Als laatste hadden we een kleine proeverij van 1 witte en 1 rode wijn. Met name over de rode wijn waren we erg te spreken. Dit was een cabernet sauvignon en de wijn heette Don David. Ook te koop in Nederland volgens haar. Hierna reden we terug naar Salta waar we de dag afsloten met een warme maaltijd in het centrum.
Op de tweede dag van de trip reden we terug naar het noorden. Zelfs helemaal terug naar Jujuy want ten noorden hiervan heb je wederom een tweetal regenboog bergen. De eerste ligt in Purmamarca en hier ligt de Cerro de los 7 Colores (de 7-kleurige berg). Net buiten het dorpje ligt een bult vanwaar je hem het beste kunt bekijken. We vonden hem bij lange na niet zo mooi als de regenboogberg in Peru maar desalniettemin indrukwekkend. Daarna vervolgden we de weg naar Humahuaca. Hier ligt de 14 kleurige berg (wie verzint toch al die namen?). Maar daar moesten we even na zoeken. Bij de VVV kwamen we erachter dat we nog een heel eind de bergen in moesten rijden. Via ruta 73 reden we verder en verder de bergen in. Hier vind je geen geasfalteerde wegen meer. We reden vol over een zandweg die snel overging in een gravelroad.
In de bergen voor ons zagen we het flink regenen en onweren. En wij reden er recht in. Op de tegenliggers zagen we de eerste tekenen van sneeuw. De voorkanten zaten onder de sneeuw en we voelde de temperatuur dalen in de auto. De weg slingerde via vele haarspeldbochten hoger en hoger. Ook wij bereikten de regen en de eerste druppels sloegen op onze voorruit. Al dat water moest ergens naar toe en op de weg zagen we diverse stroompjes een weg het dal in zoekend.
En toen hield het voor ons op. Een flinke stroom ging haaks de weg over en deze was voor onze simpele sedan niet te bedwingen. Ongedane zaken draaiden we om. Vandaag geen 14 kleurige berg voor ons. Onderweg vingen we nog wel een glimps op maar het was te ver weg om hem echt op waarde in te schatten.
De dag erna leverde we de auto in en toen bleek er een klein plastic onderdeel te missen. De vele steenweggetjes hadden toch nog iets eruit getrild. Gelukkig was het geen duur onderdeel. Erna namen we nog een kijkje in Salta. Omdat het oudejaarsdag was gingen de meeste winkels al vroeg dicht. Ook konden we niet meer met de kabelbaan de berg op voor een uitzicht over de stad.
Oud en Nieuw
We namen de bus terug naar de Haciënda. Suzanne ging ook mee voor oud en nieuw want de haciënda leek haar ook wel wat. Helaas stelde de verwachte drukte niet heel veel voor bij het hostel. Er waren wel gasten maar veel meer dan 30 man waren er niet op de avond. Ach, dan maken we met z’n dertigen toch een feestje.
In het hostel zit een bar en restaurant. Daarom is het niet toegestaan om drank van buiten mee naar binnen te nemen. Bier wordt dan lastig om zelf mee te nemen maar we hadden wel een paar flesjes rode wijn ingeslagen. We bestelden eerst een fles via de bar en die werd erna aangevuld met onze eigen voorraad. We hadden ook allemaal lekkere hapjes gehaald zoals kaas en worst. Dat werd door iedereen wel gewaardeerd.
Met alle gasten proosten we op ons en hun nieuwjaar. Ook belden we via Whatsapp nog met het thuisfront. Een verrassing dat wel gewaardeerd werd. Ongemerkt werd het later en later en de wijntjes gingen er goed in. We hadden nog net op tijd door dat het ook hier middennacht was. Dit ging wel een beetje anders. Geen uitgebreid vuurwerk. Je kunt net als in Nederland wel vuurwerk kopen maar dat wordt niet veel gedaan. We zagen uit de omliggende dorpen wel wat boven de boomtoppen uitkomen maar dat was vooral te ver weg.
Oud- en Nieuw wordt in Argentinië vooral met de familie gevierd en na middernacht gaat iedereen op pad. Dus later werd het gelukkig wel drukker en toen kwam ook de DJ plaatjes draaien. Om half 6 namen we nog een nieuwjaarsduik in het zwembad waarna wij het bed indoken.
Nieuwjaarsdag hield vooral uitbrakken in. Veel meer kwam er niet uit. Op 2 januari namen we de bus naar Tucuman. Morgen komt daar de Dakar aan en die wil ik heel graag met eigen ogen zien.
Hasta luego!
Sander y Jolien.
3 comments
Wat een leuk verslag weer! Super om jullie op deze manier te volgen. Xxx van ons
Dankje Anke! Zo kunnen jullie een klein beetje meegenieten! Xxx terug
Poging nummer: 4
via telefoon en windows Edge géén JAVA ondersteuning!!!
Nu weer de oude internet explorer erop en kijken of het nu lukt ;-).
Heb Gerben gevraagd om uitleg en zie nu dat het Anke wel gelukt is. Nieuwe poging
Leuk om ze te reizen met Hollanders. Gezellig. Het is altijd afwachten met die auto verhuurbedrijven. Gelukkig hebben jullie niet meer verloren.
En het was idd een verrassing om jullie ‘s nachts nog ff te spreken via Whatsapp en persoonlijk nieuwjaar wensen.
Bij deze willen wij jullie nogmaals een voorspoedig 2017 wensen en we hopen dat al jullie dromen en wensen dit jaar mogen uitkomen.
Wij hopen jullie eind dit jaar weer in onze armen te mogen sluiten. We missen jullie maar al deze blogs en foto’s zorgen er wel voor dat we met jullie mee kunnen leven en reizen.
Lieverds ik hou van jullie en pas goed op elkaar.
Liefs XX mama