‘s Ochtends om half 4 gaat de wekker en we worden wakker in onze tent. Ik wrijf de slaap nog half uit mijn ogen wanneer Jolien heel blij mij wakker schudt en roept, ‘Vandaag gaan we naar Machu Picchu!’. Meteen verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht en ben ik klaar wakker. Wow, vandaag is echt de dag.
Het is nog pikkedonker wanneer we om kwart over vier vanuit de camping naar de toegangsbrug lopen. De camping ligt heel fijn direct naast de brug en als we aan komen lopen realiseren we dat we warempel de eerste zijn. Verbaast kijken we elkaar aan. Dat hadden we niet verwacht. Het duurde niet lang of ook de volgende stonden achter ons. Uiteindelijk stonden er makkelijk een mannetje of honderd achter ons die de kou en het vroege tijdstip trotseerden. Allemaal lekker geinen over wie er als eerste boven is.
Er is een reden waarom we hier zo vroeg staan. We willen namelijk voor de bussen boven zijn en als één van de eersten in de rij voor de echte ingang staan. Deze gaat om 6 uur open en de bussen beginnen te rijden om half 6. De bus doet er ongeveer 20 minuten over dus zolang we voor 5:50 uur boven zijn dan is alles goed en dan hebben we een uitzicht over Machu Picchu zonder mensen op de foto. Tenminste dat is ons verteld.
Stipt om 5 uur stapten we als eersten de brug over en liepen we omhoog. Het is na 5 dagen hiken wel even doorbikkelen maar de gedachte aan wat komen gaat houdt ons op de been. Om half 6 horen we inderdaad de eerste bussen hard brullend de berg op rijden. Door de haarspeldbochten lijkt het soms net alsof ze al boven ons rijden maar dat is niet zo. We worden ondertussen een paar keer ingehaald door anderen mensen maar niet veel en om 5:46 staan we bijna vooraan in de rij voor de tweede en echte poort tot Machu Picchu.
Machu Picchu
De poort gaat open en onze tickets worden gescand. We lopen met een flinke tred verder en daar ligt ze dan. Machu Picchu waar we al zo lang naar uit hebben gekeken. We lopen via een wirwar aan weggetjes naar, waar volgens ons gevoel, het beroemde uitkijkpunt over Machu Picchu moet liggen. We zien de eerste lama’s die ons schuchter even aankijken en daarna weer lekker verder eten. We lopen een laatste straatje uit en we kijken onze ogen uit over het hele dorp. We moeten bijna een traantje wegpinken en we knuffelen elkaar omdat na 6 dagen hiken dit het beste einde is wat we ons kunnen wensen. Wat een gevoel van overwinning. Heerlijk.
De stad is nooit gevonden door de Spanjaarden en gaat gehuld in mysteries. De Amerikaan Hiram Bingham ontdekte de stad in 1911. Waar diende de stad voor? Waarom is de stad hier gebouwd? Allemaal vragen waar de geleerden zich nog steeds over buigen maar waar ze het antwoord waarschijnlijk nooit op zullen krijgen. Als je rondloopt in de stad voelt het allemaal heel bijzonder. Het vakmanschap is bewonderenswaardig. De manier waarop de huizen zijn gebouwd neigt naar perfectie. Alles heeft een functie en de grote stenen die men niet kon verwijderen zijn gebruikt als onderdeel van de constructies en huizen. Of de stenen vormen een onderdeel van een heilige tempel. Zoals bij de Tempel van de Condors. Twee gigantische keien zijn de vleugels van condor en in de put achter het beeld zijn offergaven gevonden.
Huayna Picchu
We hadden onze tickets tot Machu Picchu al een week van te voren gekocht. Dit is alleen nodig als je ook toegang wil tot Huayna Picchu. Dit is de kenmerkende piek die je wel kent van alle foto’s. Slechts 400 man worden hier per dag toegelaten en deze wilden wij ook graag beklimmen. Dan moet je een paar dagen van te voren boeken. Buiten het hoofdseizoen kun je trouwens makkelijk kaartjes kopen in Aguas Calientes voor Machu Picchu. Laat je niet gek maken door alle verkopers die in Lima al aan je kop beginnen te zeuren dat je ze toch echt nu moet kopen.
Vanaf 8 uur gaat de poort naar Huayna Picchu open en samen met de andere stonden we netjes op tijd te wachten. Het is een pittige klim naar de top, soms wel 70 graden omhoog, maar het uitzicht is het helemaal waard. Je krijgt een geheel ander beeld van de stad en omliggende bergen. Hier was alleen de energie op en we gingen weer terug naar de stad. Je kunt naast het beklimmen van de top ook een ronde van 3 uur maken om de berg. Je bezoekt dan nog meer ruïnes maar dit was nu niet voor ons weggelegd omdat gewoon de energie weg was.
Daarna dwaalden we nog een uur rond door de straatjes en de steegjes. Maar helaas komt ook aan dit hoogtepunt een eind. We liepen weer naar beneden via dezelfde weg en braken onze tent af. Na een snelle lunch liepen we terug naar Hidroelectrica en pakten de collectivo terug naar Cusco. Laat, moe en onder de indruk van 6 dagen avontuur sliepen we snel die avond. En we vlogen als condors over Machu Picchu die nacht.
Hasta luego!
Sander y Jolien
2 comments
Wederom jaloersmakend. Krijg er de kriebels van!!!
Dankje! Was ook een van de hoogtepunten van onze reis wout!