Zo de knetter, dit was een mooie tocht hoor. 5 Dagen trekken door een gevarieerd landschap met als apotheose Machu Picchu op dag 6. Iedereen kent wel de beroemde Inca trail maar deze is vlak van de voren niet te boeken. Een perfect alternatief is dan de Salkantay trek van 5 dagen en 75 kilometer lang. Bereid je voor op koude hoge pieken met donderende gletsjers en warme groene regenwouden met pittoreske dorpjes. Het perfecte recept voor 5 dagen hike plezier.
Hoe kom je er?
Niemand kon ons vertellen hoe laat nu precies de collectivo naar het dorpje Mollepata vertrok. De ene zei half 4 de andere half 5. Dan zit er maar een ding op en dat is er om half 4 staan. Uiteindelijk vertrok de collectivo om half 5 op de hoek van Arcopata en Apuri. Helaas hield dit voor ons in een uur wachten in de kou bij een benzinestation in. Maar de pomphouder was al volop in de weer met busjes voltanken en hij was goed gemutst. Hij kon ons in ieder geval bevestigen dat de collectivo toch echt vertrok op de hoek van de straat. En toch ben je dan wel blij als het busje ook echt verschijnt.
Zoals wel vaker vertrekt de bus pas als hij vol is dus het was nog even een half uurtje wachten. Toen een groep van 4 Duitsers arriveerde konden we eindelijk vertrekken. Een goede twee uur later arriveerde we in Mollepata. Omdat de Duitsers bij ons in het busje zaten konden we een goede deal maken zodat de chauffeur ons naar het beginpunt Sayllapata kon brengen. De Duitsers wilden nog verder en werden afgezet in Soraypampa.
Je hebt vanuit Mollepampa een aantal opties. 1. Je begint hier met lopen en dat betekent 14 kilometer extra en dan is waarschijnlijk je eindpunt Soraypampa. 2. Je begint halverwege in Sayllapata en dan brengt de benenwagen je halverwege de eerste berg. 3. Je begint in Soraypampa en je loopt de eerste dag tot op en over de bergpas.
Dag 1: Van Sayllapata tot boer Pablo.
Wij kozen voor optie 2. We wilden niet het hele eind vanuit Mollepata lopen maar ook niet al in het volgende dal overnachten. We hebben tickets gekocht voor Machu Picchu op woensdag 30 november dus we lopen gewoon 5 dagen. Als je dat doet dan is de Salkantay makkelijk in 4 dagen te lopen. We zijn zelfs mensen tegengekomen die het in 3 deden. Afhankelijk van wat je wilt en hoe ervaren je bent, kun je dag 1 aanpassen aan je eigen wensen.
We werden door de vriendelijke chauffeur voor 15 soles per persoon netjes in het gehucht Sayllapata afgezet. Eigenlijk is het geeneens een gehucht maar slechts één boerderij met netjes een naambordje Sayllapata. Het eerste deel is over de weg en hier werden we af en toe ingehaald door auto’s of tourbusjes. Een auto stopte zelfs om te vragen of we een lift wilden, haha. Nee meneer we komen hier om te wandelen.
Na pakweg 4 kilometer zagen we een zigzag pad dat recht de berg op ging. Deze namen we tot we bij een aquaduct kwamen. Dit is een betonnen geul die vanaf de berg helemaal naar de landerijen in het dal loopt voor irrigatie. Vanaf hier was het heel makkelijk lopen tot we na 10 kilometer in Soraypampa aankwamen. Dit is het dorp vanwaar veel tours starten en wij liepen er gauw doorheen. Het dorpje staat vol met hostels en luxe slaapplekken zoals domes. Ook kun je hier een 30 minuten detour maken naar een meer. Loop daarvoor links het dorp uit. Dit hebben wij niet gedaan.
We vervolgden onze weg en namen het pad rechts het dorp uit. Hier volgden we de rivier die rechts het dal uit stroomt. De laatste 3,5 kilometer bevatte twee pittige klimmetjes met daartussen een prachtig weiland waar de rivier breed doorheen meandert. Hier zagen we al een mooi plekje maar we besloten nog iets verder te lopen.
Na de tweede klim kwamen we op een andere groot weiland uit waar een boerderijtje staat. Hier stond een man hard te werken in zijn moestuin. En alles gebeurde gewoon ouderwets met de hand. We vroegen of we mochten kamperen en we kregen alleen een paar kreunen terug waaruit we konden opmaken dat het prima was en dat we een plekje konden uitzoeken.
Nadat we onze tent hadden staan namen we een nadere kijk op het huisje. Er stond ook een stalletje waar de boer allerlei producten had uitgestald zoals gebreide mutsen en handschoenen, frisdranken en biertjes. Om het ijs te breken kochten we een muts en een colaatje en een biertje voor bij het avondeten. Dit brak het ijs en de man stelde zich voor Pablo. We verbleven dus een nacht op het land van Boer Pablo.
De feitjes van dag 1: We liepen in totaal 13,5 kilometer. We begonnen op 3493 meter en eindigden op 4193 meter. De totale looptijd was 4 uur en 26 minuten.
Dag 2: Van boer Pablo naar Chaullay
We stonden bij het ochtendkrieken op en boer Pablo zwaaide ons vriendelijk uit toen we verder trokken naar de pas van Abra Salkantay (4630 meter). Dit was een lekker pittig klimmetje bestaande uit wederom twee delen. Onderweg spotte we een arend die al vroeg op zoek was naar een maaltje. Zo gauw hij ons door had vloog hij er vandoor. Later zagen we ook waarop hij jaagt. In de grote rotsblokken leven allemaal kleine knaagdieren genaamd viscacha. Ze lijken erg op kleine kangoeroes en ze zijn heel snel als ze doorhebben dat er mensen zijn.
Steeds vaker hoorden we ook het kraken van ijs. Boven ons zagen we door de bewolking de pieken van berg Salkantay (6271 meter) van waaruit machtige gletsjers naar beneden reiken. En vroeger waren ze nog groter want we zagen duidelijk de geulen waar de gletsjers vroeger lagen. Dit was het decor waar we uiteindelijk ons hoogste punt bereikten. Het weer was koud en erg mistig. Toch namen we even de tijd om een lekkere snack tot ons te nemen. Door de bewolking heen hoorden we plotseling een hard geluid. Met groot geweld kwam een groot deel van de gletsjer los. Dit konden we helaas niet zien maar de bewolking opende een beetje waardoor we net de grote water- en ijspartij konden zien die naar beneden stortte. Hierdoor krijg je wel even respect voor moeder natuur. Hier ook wel Pachamama genoemd.
Door de kou trokken we snel door en alles vanaf nu was downhill, zo’n 14 kilometer lang. We zagen het landschap veranderen van kale pieken met grote rotsblokken naar groene weilanden met grazende paarden. We kwamen door kleine gehuchtjes met nors uitziende mensen en verlaten valleien. Struiken kregen weer de overhand en we zagen weer de eerste bomen. Aan het eind liepen we gewoon weer door het dichte bos.
Halverwege werden we overvallen door regen. Het perfecte moment om even lekker te lunchen en hoe kan dat beter dan met…. knakworsten. Heerlijk om even iets warms naar binnen te krijgen. Dit zijn overigens de eerste tekenen van het regenseizoen. We waren blij dat op een gegeven moment de regen stopte. Maar ook wij moesten eraan geloven en we liepen een groot gedeelte door de regen. Elke middag regende het overigens.
Na 18,4 kilometer waren we op onze bestemming Chaullay waar we weer een aantal hostels en campings zagen. Ook zit er een mooie ecolodge aan de andere kant van de kloof genaamd Colpa lodge. Wij konden gratis kamperen bij een lieve dame. Dan moesten we wel wat kopen in haar winkeltje. Maar dat wilden we toch al. Een biertje gaat er altijd wel in na zo’n lange dag wandelen. Ook kopen we graag het water hier
De feitjes van dag 2: We liepen in totaal 18,4 kilometer. We begonnen op 4193 meter en eindigden op 2715 meter. De pas lag op 4675 meter. De totale looptijd was 6 uur en 48 minuten.
Dag 3: Van Chaullay naar Playa
We konden merken dat we het hooggebergte weer uit waren want de nacht was stukken warmer dan de eerste nacht. Allereerst liepen we naar het volgende dorp Collipapampa. Dit zagen we al liggen vanuit de camping. Een prima stukje over voornamelijk de weg. Je volgt de weg tot je het dorp weer verlaat en bij een brug komt waar twee rivieren samen komen. Vlak voor de brug kun je een pad naar beneden nemen dat je naar de andere kant van de rivier leidt. Dit pad gaat helemaal via de bergwand naar Playa. Je kunt ook de weg volgen maar dit vonden wij niet zo leuk lopen.
Het pad slingert op en neer langs de bergwand helemaal naar Playa. Af en toe moesten we flink klimmen omdat het oude pad weggeslagen is door de rivier. Het nieuwe pad lag zeker 200 meter hoger. Of het algemeen is het prettig lopen en de temperatuur hier is ook heel goed. We liepen inmiddels alweer onder de 3000 meter door het bos. Af en toe kwamen we kleine huisjes tegen en bijna iedereen verkoopt frisdranken en andere zaken.
Playa is het grootste dorp wat we tot op heden tegenkwamen. En het is niet heel erg mooi. We liepen het hele dorp door en aan het einde (na de rivier) vonden we een camping dat ons wel beviel. Deze camping heette El Mirador. Hier stonden we voor het eerst niet alleen. Allereerst kwam Chris uit Edinburgh ons vergezellen en niet veel later kwamen ook Steven en Talita uit Nederland erbij. Zo konden we ook eens horen hoe anderen de tocht liepen en hoe het beviel.
Ze waren allemaal net op tijd binnen want de regengoden gooiden de hemelsluizen open en het ging tekeer. Onze tent kreeg een eerste echte regendoop waar die redelijk in slaagde. Het buitendoek werd veel te zwaar en gaat dan tegen het binnendoek aanhangen. Een paar extra scheerlijnen moet dit probleem de volgende keer verhelpen.
De feitjes van dag 3: We liepen in totaal 17,9 kilometer. We begonnen op 2715 meter en eindigden op 2083 meter. De totale looptijd was 5 uur en 10 minuten.
Dag 4: Van Playa naar Llactapata
Voor ons vandaag geen lange wandeling. Waar we de afgelopen twee dagen altijd vroeg opstonden en veel kilometers maakten staan er vandaag slechts 9 kilometertjes op het programma. Daarom even iets langer liggen deze ochtend en iets meer slaap. Wel zo lekker.
Steven, Talita en Chris waren al vroeg vertrokken. Zij wilden vandaag Aguas Calientes halen, het plaatsje wat als uitvalsbasis voor Machu Picchu dient. Na een ontbijtje in de nu al warme zon gingen we op pad. Allereerst een kleine kilometer bergafwaarts waar we kleine parkieten zagen ontbijten in de vruchtbomen. Vanaf toen was het weer bergopwaarts voor de tweede berg die in de Salkantay trek zit.
De berg op is een oud pad dat al gebruikt werd in het inca tijdperk. Het eerste deel bestaat uit vele kleine huisjes en koffieboertjes. Ook zagen we af en toe kleine akkertjes waar ze het bos weggekapt hebben. Het was een lekkere klim met mooie vergezichten het dal in. We keken uit naar wat komen ging want aan de andere kant van de berg ligt Machu Picchu. Zullen we hem al kunnen zien liggen?
De top lag in een groot oud bos met hoge bomen. Niets geen Machu Picchu maar de kaart leerde ons dat Llactapata ook een archeologische site is. Na ongeveer 10 minuten na de top kwamen we de restanten tegen van een oude woning. Het bos was eromheen weg dus hier zagen we onze eerste blikken van Machu Picchu, ver weg op de top van de berg in een volgend dal. Gaaf!
Hierna was het slecht nog 15 minuten bergafwaarts tot we de camping bereikten. Ook hier vonden we een geweldige plek met uitzicht over Machu Picchu. Een uitzicht die we niet hoefden te delen want we waren de enige die nacht. Deze middag bleef het een keer droog (voor de verandering). Hierdoor kon ik mooi een vuurtje maken en de oude padvinders in mij was dolgelukkig. We hoopten dat het vuurtje die vervelende steekvliegen weghield maar helaas. Net als in Colca Canyon waren hier weer die bloeddrinkers en we zaten flink onder op onze handen en armen. Jolien had zelfs een flinke reactie over haar vingers. Heel vervelend maar een noodzakelijk kwaad.
De feitjes van dag 4: We liepen in totaal 8,7 kilometer. We begonnen op 2083 meter en eindigden op 2622 meter. De bergtop lag op 2850 meter De totale looptijd was 3 uur en 24 minuten.
Dag 5: Van Llactapata naar Aguas Caliente
De dag begon zeer bewolkt en mistig. Geen uitzicht over Machu Picchu deze keer. We daalden de berg af met soms wel hele steile stukken. Onder in het dal gingen we de rivier over met een mooie hangbrug. Vanaf hier bleven we de rivier volgen tot in Hidroelectrica. Hier kun je ervoor kiezen de trein te pakken naar Aguas maar natuurlijk niet voor ons. Langs het spoor liggen vele kleine restaurantjes en verkopers. Best een drukke bedoeling.
Vanuit Hidroelectrica is het een makkelijke wandeling langs het spoor helemaal naar Aguas. We kwamen geen treinen tegen maar wel de 4 Duitsers van dag 1. Leuk om ze nog even te zien en ze vertelden ons dat ze de tocht in 3 dagen volbracht hadden. Best een indrukwekkende prestatie.
Boven ons begonnen de wolken zich alweer flink samen te pakken en de eerste donder kondigde niet veel goeds aan. Vlak voordat we onze camping bereikten (wisten we toen nog niet) brak het los en we kozen ervoor om eerst nog even te schuilen voor de regen. En wie lopen we hier weer tegen het lijf? Steven, Talita en Chris. Zij hadden die ochtend Machu Picchu beklommen en zij liepen door de stromende regen terug naar Hidro om vanuit daar de bus naar de thermaalbaden in Santa Teresa te pakken. Van hen hoorde we waar de camping lag en dat het slechts 15 minuten wandelen was.
Het bleef maar regenen dus we gingen weer op pad. Als we hadden geweten dat het slechts 15 minuten was dan waren we wel doorgelopen. Maar goed. We konden op de camping veel beter schuilen en we ontdeden ons van onze natte jassen. Hier genoten we weer van een warme lunch. Boven ons hoorden we de bussen af en aan rijden. De camping ligt namelijk naast de toegangsbrug naar Machu Picchu.
Die middag liepen we Aguas Caliente in voor wat broodnodige boodschappen. We besloten hier om ook lekker warm te eten. Pizza is dan op een of andere manier het lekkerste wat bestaat. Ook hier was het weer een weerzien van bekenden. De Belgen Elisa en Martijn zaten uit te hijgen na hun bezoek aan Machu Picchu. Ook zij hadden de Salkantay gelopen alleen met een tour. Ze hadden ons al gespot vanuit een bus in Playa. Haha, wat een toeval.
Terug op de camping was het vroeg naar bed. Morgen gaat de poort bij de brug om 5 uur open voor voetgangers naar Machu Picchu. Vanaf hier is het een laatste klim naar boven en we willen hier om half 5 staan om de drukte voor te zijn. Wish us luck.
Hasta luego!
Sander y Jolien
De feitjes van dag 5 en totaal: We liepen in totaal 15,8 kilometer. We begonnen op 2622 meter en eindigden op 2000 meter. De totale looptijd was 4 uur en 18 minuten. Onze Salkantay was in totaal 74,3 kilometer lang.
