Tja, daar zit je dan in Bangkok. De plek waar we nog twee dagen verbleven voordat we (helaas) weer naar Nederland gingen. Vanuit Bangkok vonden we de goedkoopste tickets terug en dat is de enigste reden waarom we hier zijn. Thailand stond niet op onze lijst van landen die we graag wilden bezoeken. Een bezoek aan Bangkok heeft daar niets aan veranderd. We hebben dus ook eigenlijk niet veel gedaan.
We zijn een aantal keer de stad ingelopen vanuit ons Solo hotel en we zagen een wereld die bizar is. Een wereld die in een aantal straten alleen bestaat uit hele dikke mannen die contact zoeken met de petite Thaise ladies die zich maar al te graag aanbieden. Wat er daarna gebeurd mag je zelf invullen.
De ochtend van 6 september gaan we op pad om een paar boodschappen te doen. We werden overvallen door een regenbui die zijn weerga niet kende en ons doordrenkt afleverde bij het hotel. Een hotel met een mooi zwembad op de bovenste verdieping waar we eigenlijk de hele dag aan hadden willen liggen. Iets dat we nu alleen ‘s middags even hebben kunnen doen.
Het hoogtepunt was een bezoek aan de Skybar Above Eleven voor een laatste toast. We wilden op deze laatste avond terugblikken op een geweldige tijd en hoe beter kan dat met Peruaans eten dat daar werd geserveerd. Natuurlijk werd er ook naar de toekomst gekeken. Een toekomst waar we verder gaan als man en vrouw. Ja, mensen! In Bagan heeft Jolien mijn huwelijks aanzoek geaccepteerd. Het echte hoogtepunt van onze reis.
Als ik terug kijk naar onze tijd in Bangkok, denk ik dat het de goden waren die ons vertelden dat het tijd was om te gaan. De (geld)koek is op. De dikke dame heeft haar laatste aria gezongen. Het verhaal is zojuist uitgeblazen door de boze wolf. Geen ridder op het witte paard die ons redt van het zwarte gat dat ons waarschijnlijk staat op te wachten in Nederland.
Op 6 juni 2016 zijn we vertrokken. Op 7 september 2017 landde we weer op Schiphol. We hebben een prachtig onthaal gehad op Schiphol en een heerlijke BBQ de dag erna met de familie. We zijn in totaal 15 maanden weg geweest. Een tijd die voor altijd op ons geheugen gegrift zal staan met dikke letters en een paar keer zwaar omcirkeld om aan te geven hoe belangrijk het voor ons is geweest. 15 maanden waar we onze verhalen en foto’s met iedereen die het wilde lezen en zien hebben gedeeld op Geenhagelslag.nl.
Wat gaan we doen met onze blog? We weten dat we het erg leuk vinden om te schrijven en om onze foto’s met jullie te delen. Hoe we nu verder gaan weten we niet. De tijd zal het leren. Zoals we in Twente zeggen, “kiek’n wat ‘t wot”. Het worden in elk geval geen 2 tot 3 blogs per week. Voor nu bedankt voor alle prachtige reacties en lieve woorden. Bedankt voor het volgen en tot de volgende keer.
Loat goan!
Sander & Jolien
