Reisdagboek #120: Trekking Kalaw naar Inle Lake

written by geenhagelslag september 3, 2017

Een tocht van 60 kilometers door heuvels die je herinneren aan Zuid-Limburg. Verspreidt over de trek zijn tientallen dorpen waarvan je er aantal gaat bezoeken. In elk dorp leeft weer een ander inheems volk. Allemaal verwelkomen ze ons met een grote glimlach. Slapen doe je bij de mensen thuis in homestays. Aan het eind ligt Inle Lake met een afsluitende boottocht langs drijvende moestuinen en balancerende vissers. Dat is de Kalaw Inle Lake trek en deze liepen wij van 19 t/m 21 augustus. Houd je van wandelen dan is deze 3-daagse trek absoluut de moeite waard.

Zoals altijd keken we eerst of we de tocht zelfstandig konden lopen en dat was verder geen probleem. Je hebt in deze streek geen vergunningen nodig als reiziger. Toch besloten we om het anders te doen. Het hoogtepunt van deze trek zijn de inheemse bevolking in de dorpen. Om toch met de mensen te kunnen communiceren leek een gids ons wel een goed plan. We vergeleken de prijzen en om een gids te huren voor twee mensen was toch wel wat aan de dure kant. Toen herinnerende we ons Cole en Kylie, een Zimbabwaans-Engelse stel uit Londen die we leerden kennen in Pha-an. Ze zijn een goedlachse duo waar we meteen een klik mee hadden. We wisten dat ze een dag later dan ons in Kalaw zouden aankomen. Met een berichtje was het geregeld. Zij hadden nog het Belgische meisje Jeanne leren kennen en ook zij ging vrolijk mee.

Zelfstandig lopen!

Mocht je de tocht zelfstandig willen lopen dan hebben we de volgorde van dorpen omschreven zodat je de route zelf kunt invoeren in Maps.me of een andere app. Zoals eerder gezegd zijn vergunningen niet nodig in dit gebied. Verder hebben we onze trek gelogd via Wikiloc. Deze links staan onder aan de blog. Slapen doe je in homestays in de dorpen of in kloosters. Wij liepen in het laagseizoen dus in de dorpen waren volop homestays beschikbaar voor de eenzame wandelaar. We denken dat dit stukken lastiger zal zijn is in het hoogseizoen.

Dag 1: Kalaw 》 Reservoir 》 Hin Kha Kone 》 Train track 》 Myindaik 》 Sad Ya Kong village
Dag 2: Sad Ya Kong village 》 Kyauk Su 》 Nantaing 》 LatPan 》 Part Tu
Dag 3: Part Tu 》 Toll booth 》 Tone Le (hier regel je de boot) 》 Nyaungshwe

Kosten

Een groep van 5 bleek eigenlijk heel handig te zijn. De trekkingscompany had namelijk een prijsstaffel voor de groepsgrootte en vanaf 5 was de prijs het goedkoopste. We boekten voor 40.000 kyat per persoon onze trek bij Uncle Sam, de oudste trek operator in Kalaw en hij startte de tochten in 1993. We kregen een goed gevoel bij hem omdat ze lokale gidsen inhuren uit de dorpen waar we naar toe gaan. Ook hebben ze vrouwelijke gidsen, zo bleek op de ochtend van vertrek, en dat beviel ons wel. De prijs is inclusief eten, thee, overnachting, dekens, matje, kussen, vervoer van je tassen naar Nyaungshwe en de boottocht over Inle Lake. Water is voor eigen kosten en overal te koop op de trek. Prijs voor een privétrekking met twee personen is 70.000 kyat per persoon.

Dag 1: Van Kalaw naar Sad Ya Kong village

We begonnen de trek vanuit het kantoor van Uncle Sam. In hoogsteigen persoon vertelde Uncle Sam over de trek. Hij stelde ons voor aan Nan Moon, onze gids de komende dagen, waarna we vertrokken. De eerste kilometers leidde het dorp uit en de pijnboombossen in. De eerste 5 kilometers liepen door het bos en dat was met de zon wel zo lekker. Halverwege stopten we even bij het reservoir dat Kalaw van drinkwater voorziet. Toen we het bos verlieten zagen we de eerste theevelden en sinaasappelboomgaarden. Op het uitkijkpunt was een Indisch restaurant en daar stopten we voor een vroege lunch. Er werd niet bezuinigd op het eten en er was genoeg voor iedereen.

Het tweede deel van de route ging eerst over een zandweg de berg af. Na een aantal kilometers kwamen we bij het spoor dat we de rest van de middag volgden tot Myindaik. De bielzen zijn niet voor lange Hollanders gemaakt dus dit was onprettig lopen. In Myindaik stopten we voor een kleine theepauze. Hierna was het een eindsprint van 3,5 kilometer tot in Sad Ya Kong. Hier vonden we een leuk klein dorp met een aantal guesthouses. Eentje was er natuurlijk voor ons. Een gezellige familie heette ons welkom en we sliepen op de tweede verdieping. Daar hadden we een goed uitzicht over het dorpsleven met vrouwen die bloemen sorteerde voor de ochtendmarkt, mannen die met de hand het veld omploegden en spelende kinderen op straat. Heerlijk om hier middenin te zitten. Genietend natuurlijk van een biertje.

De feitjes van dag 1: In totaal liepen we 22,3 kilometer met als laagste punt 1324 meter en het hoogste punt lag op 1460 meter. De totale hoogtemeters waren 272 meter. Totale looptijd was 5 uur en 58 minuten.

Dag 2: Van Sad Ya Kong village naar Part Tu.

Het dorpsleven begint vroeg. Zo ook wij. Om 6 uur kregen we een uitgebreid ontbijt geserveerd en iedereen zat vol. Om 6:45 uur stonden we allemaal klaar en trokken we erop uit. Vandaag was volgens ons de mooiste dag van de drie. Allereerst klommen we een kilometer tot we op de heuvelrug boven het dal stonden. Deze rug volgden we 9 kilometer waarbij we meerdere dorpen passeerden. In het eerste dorp vonden we de Pa-oh stam. Prachtig gekleed met zwarte gewaden en kleurrijke tulbanden om hun hoofd gewikkeld.

Na 9 kilometer werden we getrakteerd op een zeer wijds uitzicht. Een groot dal lag voor ons. We liepen langzaam het dal in terwijl de bevolking hard aan het werk was op de velden. Ook passeerden we veel koeien en waterbuffels. Loom keken ze ons aan. Met een grote boog liepen we eromheen. In dit dal kregen we in Nantaing onze lunch. Hier was de 5-daagse markt die dag dus na de lunch liepen we een rondje op de markt. Na de lunch ging het landschap langzaam weer omhoog en in de verte zagen we de volgende heuvelrug aankomen. We zouden deze nog niet helemaal bedwingen, we sliepen iets onder de top in het plaatsje Part Tu.

Ook hier sliepen we bij een lokale familie. Een jong gezin met hun eerste kind. Voor het avondeten maakten Cole en ik nog een rondje door het dorp. Hier zagen we hoe de mannen manden maakten van bamboe. De jeugd (waaronder de eigenaar van onze homestay) speelde een spelletje Chinlone. Heel knap hoe ze het rieten balletje konden hooghouden. Ook vanavond was het eten weer geweldig.

De feitjes van dag 2: In totaal liepen we 22,8 kilometer met als laagste punt 1217 meter en het hoogste punt lag op 1599 meter. De totale hoogtemeters waren 420 meter. Totale looptijd was 7 uur en 17 minuten.

Dag 3: Van Part Tu naar Nyaungshwe.

De laatste dag was een kort stukje vergeleken met de eerste twee dagen. Slechts 14 kilometers liggen tussen Part Tu en Inle Lake. We liepen het eerste stuk over de heuvelrug. De toppen hebben nog mooie bossen die vaak open gespleten worden door steile krijtsteenwanden. Prachtig om de dag mee te beginnen. We zagen niet veel dorpen meer en dat is wel jammer. We passeerden een controlepost waar we de Inle Lake tax van 10 dollar of 12.000 kyat moesten betalen. Verder liepen we lang over een zandweg die door de regen tijdens de nacht heel zacht was geworden. Het zand werd dikke klei die zich hardnekkig vastklampte aan de zolen van onze schoenen. We zeulden op deze manier extra kilo’s mee voor kilometers.

Het laatste stuk naar het meer ging via een klein pad door een kloof het dal in. In de verte zagen we het Inle Lake schitteren in de zon. In Tone Le kregen we onze laatste lunch en zeiden we vaarwel tegen Nan Moon. We stapten in de boot en 1,5 uur later stonden we in het centrum van Nyaungshwe. De boottocht was prachtig. We zagen de drijvende moestuinen en de Inle Lake vissers.

De feitjes van dag 3: In totaal liepen we 14 kilometer met als laagste punt 883 meter en het hoogste punt lag op 1459 meter. De totale hoogtemeters waren 567 meter. Totale looptijd was 3 uur en 54 minuten.

Conclusie

De boottocht was een prachtig eind van een geweldige 3 dagen. Elke euro waard en een mooie manier om het achterland en de vele volkeren van Myanmar te leren kennen. Onze gids Han Moon was goed maar we hadden meer kennis van de locale flora en fauna verwacht. Ook kon ze vaak niet vertalen wat de mensen zeiden. Of dit kwam omdat ze nog maar jong was en het niet durfde of niet kon. We weten het niet. Ook hadden we iets meer dorpen verwacht. Overal was het verder heel positief. We hadden vaak veel te veel eten en alle mensen waren super aardig.

Alleen rondom Kalaw lopen?

Het was voor ons de vierde dag lopen toen we aankwamen in Nyaungshwe. De dag voor vertrek hadden we zelfstandig rondom Kalaw gelopen naar een viewpoint vlakbij de Indiër van dag 1. Ongemerkt hadden we toen ook al 21 kilometer gelopen. Dus wil je niet de trek lopen maar heb je wel zin in een dag wandelen dan is dat goed te doen rondom Kalaw en het uitzicht is prachtig en heel divers. Ook hier zijn geen vergunningen nodig.