Ons bezoek aan het project El Sueño del Niño in Cusco Peru.

Reizen in andere werelddelen houdt in dat we geconfronteerd worden met andere levensomstandigheden dan die wij gewend zijn in Nederland. En meteen in de eerste week wordt deze andere realiteit gelijk in ons gezicht geduwd. De mensen zijn armer en moeten het doen met minder middelen. Volwassenen werken van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat om de eindjes aan elkaar te knopen. Daarbij worden over het algemeen de kinderen aan hun lot overgelaten. Ze gaan in de ochtend vaak nog naar school maar van met name de oudere kinderen wordt in de middag verwacht dat ze meehelpen met geld verdienen. Onderwijs is dan vaak de dupe terwijl dit naar de toekomst toch echt het verschil maakt. De jeugd heeft immers de toekomst en een goede educatieve basis is daarbij van levensbelang en een basisrecht.

Daarom is het goed dat er stichtingen bestaan die jongeren de kans bieden om te gaan studeren. Één van deze organisaties is de stichting El Sueño del Niño (ESDN), de kinderdroom, welke actief is in Cusco Peru. De stichting wordt geleid door enthousiaste vrijwilligers uit Nederland en Vlaanderen en de voorzitter is onze goede vriend Nathalie. Met passie en bevlogenheid praat ze altijd over dit project en nu we in Peru zijn willen we maar al te graag het project met eigen ogen aanschouwen.

En niet alleen maar kijken. We wilden iets meer betekenen. Een link naar Sander’s vorige werk bij Stichting Techniekpromotie was snel gemaakt. Acht jaar heeft hij er met veel enthousiasme gewerkt. Het voornaamste doel van de stichting is kinderen enthousiasmeren voor wetenschap en techniek. Een programma van de stichting is het Techniek Toernooi. Ook dit jaar zijn er weer 8 prachtige uitdagingen en één daarvan is de Draaiende Wieken voor groep 1 en 2 van het basisonderwijs. De opdracht is bouw van satéstokjes en piepschuim-wokkels twee zo hoog mogelijke windmolens. Wie bouwt de stevigste molens waarbij de wieken kunnen draaien?

Met deze opdracht gingen we aan de slag met de kinderen en hoe blij waren we dat Stichting Techniekpromotie ook bereid was om de materialen voor de opdracht te sponsoren. En niet alleen deze materialen. Ook konden we broodnodige onderwijsmaterialen aanschaffen als stiften, schriftjes, lijm, verf en potloden. Op deze manier konden we ook nog iets tastbaars achterlaten.

De achtergrond: ESDN en Chico Latino

Op maandag 21 november hadden we eerst een afspraak met de Augusta, de leider van het project. ESDN is een samenwerking aangegaan met de Belgische vzw Chico Latino. Chico Latino ondersteunt kinderen van de kleuter- en lagere schoolleeftijd in de landbouwersgemeenschap Choquepata nabij Cusco. ESDN ondersteunt op dit moment drie jongeren financieel en praktisch (in de vorm van huiswerkbegeleiding en bijles) tijdens hun middelbare schoolloopbaan. Deze drie jongeren (Rubén, Anderson en Lizette) stapten rechtstreeks vanuit het lagere schoolproject van Chico Latino in het middelbare schoolproject van ESDN.

De Belgische voorzitter Hilde van Chico Latino nam ook plaats in het gesprek en samen besproken we de lesopzet zoals we deze voor ogen hadden. Het was erg goed om van te voren dit door te spreken zodat al onze vragen beantwoord werden. We spraken af dat we op woensdagmiddag het project gingen bezoeken en de les voor elk van de drie verschillende leeftijdsgroepen gingen uitvoeren. Er zijn naschoolse klassen in de leeftijdscategorie van 3 t/m 5 jaar, 6 t/m 9 jaar en 10 t/m 14 jaar.

Een extra moeilijkheidsgraad voor ons was dat we in het Spaans moesten gaan lesgeven. Een uitdaging die we maar al te graag aangingen. Daarnaast was het ook nog een uitdaging om alle materialen te vinden. We hebben alles kunnen vinden behalve de piepschuim-wokkels. Als alternatief kochten we sponsjes waarmee we na wat testen vonden dat het ook moest kunnen. Voor de zekerheid kochten we ook nog een doos elastiekjes zodat we die voor de oudste leeftijdsgroep konden gebruiken.

De grote dag

Op woensdagmiddag namen we de bus naar het project. We wilden vooral niet te laat komen dus we gingen rond het middaguur weg waardoor we nog twee uur hadden in het plaatsje Choquepata. We vonden een klein barretje op het centrale plein en daar maakten we nog een paar voorbeelden van een kubus, een piramide en natuurlijk de molen. Rond 1 uur kwamen al een aantal kinderen naar huis gelopen vanuit school. Al gauw ging het verhaal rond dat we voor het project Chico Latino kwamen en de windmolens die we gemaakt hadden zagen er wel heel interessant uit. Met een aantal van de kinderen maakten we een molentje. Het was ontzettend mooi om te zien dat ze met zo iets kleins al heel gelukkig waren. Het project Chico Latino is trouwens in de gemeenschap al een gevestigde naam. We ontmoette zelfs de wat oudere kinderen die vroeger in het project zaten. Iedereen sprak met veel bewondering over het project. We verwachten dat ESDN heel snel zal volgen.

Om half 3 stonden we voor de mooi geschilderde poort van het schoolgebouw en we zagen de kinderen langzaam binnen druppelen. De kleinste kinderen waren er als eerste. De ouderen zouden later op de middag komen (en dus ook de kinderen van ESDN). De kinderen waren meteen geïnteresseerd en heel benieuwd naar wie toch die twee Nederlanders waren. Het duurde niet lang voor de schroom eraf viel en er werd volop gekletst en gespeeld. We kregen zelfs de ene na de andere knuffel en Jolien’s haar werd vol bewondering geïnspecteerd en ingevlochten.

We kregen een rondleiding door het gebouw dat bestaat uit drie verschillende ruimtes die ingericht zijn als klaslokaal. Elke ruimte heeft de naam van de lerares boven de deur staan. De klassen zijn verrassend kleurig ingericht. In het middelste lokaaltje staat een kooktoestelletje. De kinderen krijgen rond half 6 allemaal ook een kop soep en een broodje. Een onderdeel van de naschoolse opvang is ook het voeden van de kinderen want ook daar is bij sommige kinderen echt behoefte aan. Buiten het gebouw ligt een grasveldje een een mooie kleine moes- en rozentuin.

Les 1 met de jongste kinderen.

We begonnen onze les met de jongste leeftijdscategorie van 3 t/m 5 jaar. In totaal waren hier 8 kinderen. Allereerst toonden we plaatjes van verschillende gebouwen, molens en torens. Samen met de kinderen bepaalden we welke vormen er in de gebouwen zaten. Hierna deden we een oefening. Één van de kinderen stond met de benen dicht. Een ander kind met de benen open en een derde kind moest de andere twee vanaf de zijkant om proberen te drukken. Samen analyseerden we waardoor het kwam dat het kind met gespreide benen moeilijker om te drukken was dan met gesloten benen. Met name de vijfjarigen zagen snel in dat dit door een driehoek kwam. De jongere volgden snel.

We lieten zien hoe je een piramide bouwt met de sponsjes en de satéstokjes waarna de kinderen zelf aan de slag gingen. Het is mooi om te zien hoe een paar kinderen al redelijk snel een driehoek in elkaar krijgen. Maar het maken van een piramide is toch wel erg moeilijk. Het is toch best lastig om de stokjes in het sponsje te drukken. Samen met de lerares hielpen we mee en aan het eind hadden we allemaal een piramide gemaakt. Hierna gingen we met alle kinderen een windmolentje maken. We sloten de les af door alle piramides te stapelen en boven op het hoogste punt een molentje te plaatsen. Natuurlijk moet er nog getest worden en samen met alle kinderen bliezen we heel hard om het molentje te laten draaien. Als cadeautje kreeg iedereen een lekker spekje.

Les 2 met de oudste kinderen.

De eerste les liep 15 minuten uit en we moesten gaan improviseren. Het was de bedoeling dat we met de twee oudste groepen ook twee aparte lessen zouden doen maar door het uitlopen voegden we de groepen samen. In totaal waren er 24 kinderen en we maakte 6 groepjes van 4 kinderen. Net als bij de jongste kinderen deden we hier de oefening met de open en gesloten benen. De kinderen werkten hier maar al te graag aan mee. Hierna legden we uit waarom een driehoek nou zo sterk was en gaven we wederom de voorbeelden van constructies. Meteen erna startte we met de bouwwerken.

Met deze kinderen gebruikten we niet de sponsjes maar de elastiekjes. Dat zorgde ervoor dat er veel sneller constructies gebouwd werden en dat deze ook veel sterker waren. Het was erg leuk om te zien dat er een groot verschil was tussen de jongens en de meisjes. De jongens “discussieerden” veel meer en dat nam toch wel veel tijd in beslag. De meisjes waren veel gestructureerder bezig en dat zorgde er ook voor dat de uiteindelijke winnaars ook meisjesgroepen waren. Hier maakte niet elk kind een windmolen maar werd er maar één gemaakt per groep. Over het algemeen zagen we constructies van piramides maar het groepje met Rubén en Anderson (de kinderen van ESDN, Lizette was er helaas niet door verplichtingen van school) bouwden een kubus.

We plaatsten elke toren op de grond en we maten de hoogte. We hadden kleine klompjes-sleutelhangers meegenomen voor de winnaars. Omdat er twee verschillende leeftijdscategorieën waren hadden we per groep een winnaar. Maar we wilden iedereen nog even in het zonnetje zetten dus we deelden aan het einde aan iedereen lekkere spekjes uit.

Na de les werd er nog even gespeeld en werd er geholpen bij het huiswerk van de kinderen. We spraken nog even met Rubén en Anderson. Het zijn absoluut een paar pubers en hierdoor was het moeilijk praten met hen. Het zijn wel twee beste vrienden en zoeken elkaar continu op. We lazen in andere blogs dat Anderson heel verlegen was maar die verlegenheid is ondertussen wel echt weg. Uitdagingen gingen ze ook niet uit de weg want ze hebben absoluut de moeilijkste constructie gebouwd. Het was een prachtige middag en het lesgeven ging best goed. We zijn er niet ontevreden over. Helemaal gezien de beperkte tijd. Moe en voldaan namen we de bus terug naar het centrum van Cusco.

We willen ESDN en Chico Latino ontzettend bedanken voor deze mogelijkheid. We kijken met hele warme gevoelens terug naar deze dag. Daarnaast willen we Stichting Techniekpromotie bedanken voor het beschikbaar stellen van de materialen. We hebben met eigen ogen gezien dat het project zeker een verschil maakt.

Deze blog heb ik na aanleiding van ons bezoek aan het project El Sueño del Niño in Cusco Peru. Het is primair geschreven voor ESDN en Stichting Techniekpromotie. Wil je meer weten over beide stichtingen of wil je meer beteken? Neem dan een kijkje op de desbetreffende websites en neem vooral contact op met de besturen.

Ons bezoek aan het project El Sueño del Niño in Cusco Peru. was last modified: oktober 29th, 2017 by geenhagelslag

cuscoEl Sueño del NiñoPerupromotietechniek