Stel je eens voor… groene valleien, schone lucht en kale bergtoppen. Je hebt net iets ingebeeld wat er uit zou kunnen zien als Picos de Europa (de toppen van Europa). Jolien en ik hebben hier 5 dagen doorgebracht tijdens onze zomervakantie in het noorden van Spanje. Deze dagen zullen altijd in mijn herinnering blijven en het is zeker een gebied waar we nog eens terug moeten komen.
Wat ik vandaag met jullie wil delen is onze dag hike van Fuente Dé naar hut Veronica op de piek Horcados Rojos (Torre de los Horcados Rojos). Het is ook een prima startpunt voor een meerdaagse hike. Als je Fuente De binnen rijdt, zie je de voor je de hoge pieken van Picos de Europa. Het dorp ligt aan het eind van de route CA-185 vanuit Potes. Hier is een kabelbaan die je naar het startpunt van onze wandeling brengt, het uitkijkpunt El Cable.
De route
Wij raden aan vroeg te komen als je de kabelbaan wilt nemen! We parkeerden om 11 uur onze auto op de parkeerplaats en dit betekende dat we 2 uur moesten wachten voordat we omhoog konden gaan. Je kunt ook omhoog lopen en misschien is dit iets wat we hadden moeten doen. Maar dat is om het even. Nadat je omhoog bent gegaan heb je een prachtig uitzicht op de omliggende bergen en de vallei. En als je geluk hebt kun je lammergieren en adelaars zien zweven op de thermiek over de dal, continue op zoek naar prooi. Ze zijn echt een geweldig gezicht om te zien.
Het eerste deel van de wandeling is druk bewandeld met gezinnen. Maar naarmate je de berg omhoog klimt wordt het minder. De meesten wandelaars slaan namelijk rechts af bij de eerste grote kruising. Dit is de weg terug naar het dal en als je de weg naar rechts volgt zie je ook de nesten van Lammergieren tegen de wand van de klif. Zorg ervoor dat je je verrekijker bij je hebt anders je wordt het lastig om een steen van een gier te onderscheiden.
Wij sloegen linksaf op dit kruispunt. Als je de route volgt loop je langs de lagunes van Lloroza. De meeste zijn droog in de zomer maar degenen waar nog water in zit hebben van boven de mooiste kleuren door het alg in het water. Tijdens de zomer brengen de boeren uit het dal ook hun vee naar weides hoog in de bergen. De kans is dus groot dat je paarden, schapen en koeien langs het pad tegenkomt. Het was ongeveer 2 uur te klimmen naar de cabine en de moeilijkheidsgraad was gemiddeld. De tocht begon over een onverhard pad, maar het meeste is enkel spoor door een landschap dat te vergelijken is met de maan. Naarmate je verder naar boven komt loop je op een gegeven moment zelfs over een aantal sneeuw velden. Pas dus op als je hier overeen loopt. Maar het draagt bovenal bij aan de diversiteit van het landschap.
Zodra we de Veronica Cabin bereikten zagen we dat de hut bewoond was. De bewoner bleek blikjes limonade te verkopen. Dit is een zeer welkome aanvulling op onze voorraad water en een beetje suiker ging er zeker in. Hier genoten we dus ook van een welverdiende rust. De cabine is niet de top van de piek Horcados Rojos. Maar je kunt deze bereiken als je het pad verder volgt. Dit hebben we niet gedaan omdat het al goed na 15 uur was en we hadden nog steeds een tocht van 2 uur naar beneden voor de boeg.
Helaas werden we wederom geconfronteerd met een wachtrij voor de kabelbaan naar beneden. Dit betekende dat we weer 1,5 uur in de hitte konden wachten en deze keer niet in de schaduw onder grote bomen. Gelukkig was er een klein restaurantje waar we koud water konden kopen en we hadden onze jassen meegenomen. Hier konden we mooi onder schuilen.
Brengt mij om u te vertellen, breng altijd voldoende water mee op de reis, zeker 2 liter per persoon. Maar ook warme kleding. Het weer op de top van een berg is anders dan het weer in de vallei. Het temperatuurverschil kan wel 10 graden verschillen vanwege de hoogte en ook de wind heeft hier vrij spel. Dit betekent overigens niet dat je niet kunt verbranden. Neem dus ook altijd zonnebrand (minimaal factor 30) mee.
